Het gaat hier helemaal niet om tegenwicht maar om de de strijd over wie de meeste macht en dus de meeste inkomsten krijgt. Voor een patiënt bestaat er geen marktwerking. Daarvoor geldt alleen wat geschreven staat in Job 2 vers 4 – Hierop zei Satan (in ons geval de Zorgverzekeraar, de Zorgverlener, de Farmaceutische Industrie en de Minister): “Zijn leven is hem alles waard. Daarvoor geeft hij zijn hele bezit’.
En daarvan wordt in spijkerharde monopolyposities een onbarmhartig gebruik gemaakt. In die monopolies is de patiënt altijd de klos – hij betaalt immers alles voor zijn leven. Misschien dat openbreken van monopolies door de mogelijkheid van vrije vestigingen voor artsen, apotheken, specialisten, etc. en het openbreken van allerlei idiote patenten op geneesmiddelen in de onderliggende positie van een patiënt enige verbetering kan brengen. Ik denk dat ik dit niet meer ga meemaken.
Een Patiënt

Schipper vergeet dat veel fusies mede ontstaan om tegenwicht te bieden aan de macht van de grote verzekeraars bij de contractonderhandelingen. Als je groot bent heb je wat te onderhandelen, als kleine zorgaanbieder is het tekenen bij het kruisje. De marktwerking in de zorg werkt fusies in de hand.