De Goudse zorgorganisatie Zorgpartners Midden-Holland gaat ingrijpend reorganiseren. Dat meldt Omroep West. Vier centra in Gouda, Moordrecht, Ouderkerk aan den IJssel en Waddinxveen gaan dicht en er verdwijnen 250 arbeidsplaatsen. Hierbij zijn gedwongen ontslagen niet uitgesloten.
Volgens de raad van bestuur is
Men heeft blijkbaar geen passend antwoord op het verdwijnen van de publieke zak geld en de transformatie wonen en zorg scheiden. De vraag is of men aanvullend aan het publiek echt geen nieuwe afspraken had kunnen maken met private wooninvesteerders en dienstverleners in de vorm van een nieuw businessmodel voor de lagere ZZP’s. Gewoon met de kaarten op tafel zodat er nog naar alternatieven kan worden gezocht. Ik ken de situatie niet, maar het is te hopen dat dergelijke besluitname wordt onderzocht zodat deze vergaande saneringen niet uit represaille kunnen
worden doorgevoerd.
Onder het mom van REORGANISEREN is Philips van 495000 medewerkers naar 117000 medewerkers gegaan in een relatief korte tijd.
Voornamelijk door mismanagement en op HUN LAUWEREN RUSTEN als het goed gaat.
Zo is het precies in de zorg gegaan: nergens naar kijken, veel verspillingen, niet efficient werken, niet preventief werken, een onwaarschijnlijk omvangrijk, ondeskundig en veel en veel te duur management e.d. IN EEN PERIODE DAT DE KOSTEN GEWOON VERHOOGD KONDEN WORDEN (de gewone burger betaalt).
Niemand van de personeelsleden zei: ‘Dat kan niet wat wij aan het doen zijn (en al jaren), we kijken nergens naar en de kosten gaan maar omhoog’.
En nu ze buitengedonderd worden (HET MANAGEMENT NATUURLIJK NIET) is leiden (lijden) in last; sorry ik heb daar geen enkel medelijden mee.
En hoeveel levert de bestuurslaag in wanneer er zoveel minder te besturen valt?
Van een verstandig raad van bestuur met knappen koppen en dito salarissen mag worden verwacht dat ze zich bezig houden met toekomstvisie,visionaire gedachten en heldere beleidslijnen.
Van voorbarige paniekreacties op een voorgenomen asociaal kabinetsbeleid mag geen sprake zijn.
Zij dienen pal te staan en op te komen voor de belangen van personeel en cliënten en de organisatie.
Actie te voeren in de politiek, tegen de bezuinigingen en kabinetsbeleid.
Niet voor makkelijke, risicoloze en goedkope oplossingen kiezen.
Het zou dit gezelschap sieren, hun bedenksel te heroverwegen en te doen waar voor ze zijn aangesteld.