Het is maar de vraag of wearables een bijdrage leveren aan een algehele verbetering van de gezondheid. Wel is er resultaat bij specifieke aandoeningen. Dat blijkt uit onderzoek van het Cedars-Sinai Medical Center in Los Angeles.
De onderzoekers publiceerden hun verslag naar
Dat de meeste trackers onvoldoende nauwkeurig zijn is een zaak, dat men van de meeste trackers zelfs geen (al dan niet) valideerbare nauwkeurigheidsclaims van de fabrikanten heeft is een andere. Zonder beide heeft het zelfs geen zin om trackers te gebruiken in wetenschapelijk onderzoek, aangezien men de meetonzekerheid niet kent.
Voor stappentellers is dit tot 30% … helaas nog nergens in een studiebeschrijving of studieresultaat zien verschijnen.
Dit zeg ik al sinds 3 jaar, o.a. op basis van mijn database met ondertussen meer dan 3500 geëvalueerde mobile health sensoren wereldwijd.
Helaas tonen noch Europa, noch de overheid, noch de gebruikersorganisaties, noch de innovatieprogramma’s interesse in samenwerking om deze informatie publiek te maken, zodat eindgebruikers, patiënten, onderzoekers, artsen, wetgevers, … een zicht zouden krijgen op wat er vandaag allemaal op de markt is en wat de evidence is van de eventuele meetnauwkeurigheidsclaims.
Onderzoekers, wetgevers en ethische comissies zouden best zelf ook eens nadenken welke nauwkeurigheid (essentiel ^performance) ze minimaal nodig achten voor bepaald onderzoek naar en met wearables op mensen. mede cfr de wetgeving en akkoorden terzake.