Werk al heel wat jaren in de zorg ,mensen met geestelijke beperking. nu moeten wij onze vasten uren om zetten in minder uren p/d .Dit gaat te kosten van onze cliente.voorbeeld 1 client lig al 3 weken met blaas ontsteking ,doordat je nu regelmatig alleen op de groep staat en de zorg moet geven aan 9 clienten ,er liggen er ’n paar heel slecht ,kunnen zelf niet eten en drinken vult u de rest maar in ,zelf ben ik al 10 maanden thuis burn out .Op het hooft gebouw veranderd er niets hier begrijp ik niets van en als er ’n contoleur komt draai de locatie hooft ineens mee .nu ben ik al 56 jaar en draai 32 uur p/w moet je voor stellen als ze aan je uren gaan sleutelen .Waar blijft mijn prive leven ,ben oma en wil ook van mijn klein kinderen genieten ,zie op werk veel problemen met het personeel en niemand durft zijn mond open te doen .dat er gekort moet worden is al moeilijk genoeg ,maar moet dit ten kosten van je personeel???? en vergeet de clienten niet die krijgen niet de aandacht die je zou willen geven .Ik heb hier veel moeite mee en ik niet alleen .vr gr anneke

Klachten regelmatig doorspelen aan de inspectie van gezondheidszorg, juich ik van harte toe. De vertrouwenspersoon moet dan wel een onafhankelijk persoon zijn en niet een van de psychiaters van de afdeling. Bovendien moet het advies van de inspectie ook bindend zijn. Mijn ervaring is dat degene die de klacht heeft ingediend op non-actief wordt gesteld of wordt ontslagen. Vertrouwelijke informatie is niet veilig bij de vertrouwenspersoon van de Instelling en als klokkeluider loop je het risico dat de informatie zelfs tegen je wordt gebruikt. Dus wie durft er een serieuze klacht in te dienen? De patient, die als labiel wordt gezien? De medewerker, die als klokkeluider wordt gezien?