De eerste spetters ‘shit’ vliegen van de ‘fan’, de grote mop moet nog komen… We kunnen koffiedik kijken of aan ons water voelen wat er gaat komen, maar dat het gaat schuiven is duidelijk.
Punt is dat dit soort dingen alleen maar kunnen gebeuren als er de ruimet voor is; ofwel de huidige ziekenhuizen, ook díe die prima deze taak hadden kunnen vervullen, laten dit gat zelf vallen. Ja, de slachtofferverhalen kennen we inmiddels al wel. Nee bestuurders: Het is úw taak deze gaten te dichten, desnoods tegen de vrdrukking van overheid en verzekerraars in. Ú hoort het hef in handen te hebben! U dient te zorgen dat u een sluitend ondernemingsplan heeft: dat hebben deze investeerders nl blijkbaar wél (anders staken ze er hun geld niet in). Ze zijn overtuigd dat ze u kunnen verslaan, uw mensen (patiénten én medewerkers) kunnen weglokken. En als ze een beetje slim zijn gaat ze dat lukken ook… Vervolgens hebben investeerders de touwtjes in handen en dan gaan we daar weer over klagen. Dus: Bestuurders; het lot van de zorg ligt uiteidelijk in úw handen. Toon ruggegraat en doe wat er moet gebeuren! En dat is níet in spreadsheets turen of slachtoffergedrag vertonen. Als patiënt verwacht ik dat u de guts toont om uw huis en uw mensen de verandereringen te laten doormaken die nodig zijn om weer zorg van werledklasse te leveren. En dat heeft NIETS met geld te maken! Oneens? Ga eens met ons mee op een tour naar Seattle dan latren we u zien hoe het anders kan. De kennis om deze verandering aan te gaan is er, hij is toegankelijk. U hoef het ‘slechts’ te gaan doen…