De op non-actief gestelde bestuurder Theo de Koning van de Limburgse jeugdzorgorganisatie Xonar heeft zijn raad van toezicht gedaagd. Hij stelt dat de raad op de stoel van de bestuurder is gaan zitten en eist zijn baan terug.
De raad van toezicht stelde De
Als medewerker van XONAR wil ik kwijt dat het vertrek van Dhr. de Koning op alle fronten een vooruitgang zal zijn voor XONAR. Deze man is, zonder op details in te gaan, te licht om XONAR door deze moeilijke periode te slepen. Zijn aanwezigheid was en is nog steeds een belemmering, het gebrek aan vertrouwen is hier een gevolg van.
Heeft Xonar de verantwoordelijkheden voor de raad van toezicht niet vastgelegd in een statuut? Is dit optreden van de raad van toezicht een staaltje van Limburgse eigenzinnigheid of hebben andere provinciale jeugdzorginstellingen eveneens te maken met dit soort grensoverschrijdende inmengingen?
Is dit moord met voorbedachte rade?