Zorgvisie publiceerde op 8 april een interview met de heer Kimpen, voorzitter van de adviescommissie kwaliteit van het Kwaliteitsinstituut, over nut en noodzaak van uitkomstindicatoren op basis van patiënt-gerapporteerde uitkomst metingen.
PROMs
De verwachtingen voor de toepassing van patiënt-gerapporteerde uitkomsten om de resultaten van de zorg te meten zijn hooggespannen. Echter, de ontwikkeling van PROMs en de werking er van staat wereldwijd nog in de kinderschoenen.
We zijn het oneens met de heer Kimpen dat de resultaten vanzelf volgen als we ons maar goed op het proces focussen. Het proces is weliswaar een belangrijke factor in het meten van kwaliteit, maar uiteindelijk gaat het om het meten van het resultaat. Uitkomstindicatoren zijn wel degelijk belangrijk in het meten en verbeteren van kwaliteit en de crux zit hem in een goede interpretatie. In de woorden van de heer Kimpen: ‘Er hoort een verhaal bij.’
Indicator
Dat verhaal zit verpakt in de context waarin de zorg wordt geleverd en voor die context kan maar ten dele worden gecorrigeerd. Aanbieders moeten dus de kans krijgen om zelf de uitkomsten te interpreteren en op basis daarvan verbeteringen door te voeren. Voor de verzekeraar kunnen de uitkomsten aanleiding zijn voor een gesprek over de kwaliteit. De indicator is immers niets meer dan een signaalvlag voor nader onderzoek. Kortom: het is tijd voor een nieuw paradigma waarin patiënten, aanbieders en verzekeraars vanuit een gezamenlijke visie naar kwaliteit kijken. Ons huidige zorgsysteem lijkt dit niet te bevorderen, omdat we sinds 2006 teruggeworpen zijn van onderlinge vertrouwensrelaties naar contractrelaties. De ruimte voor een open gesprek lijkt te zijn afgenomen. Er moet direct worden “afgerekend”.
Behandelinterventie
Ondertussen is er werk aan de winkel om methodologie te ontwikkelen voor het selecteren van goede PROMs voor het meten, rapporteren en interpreteren van uitkomsten die aansluiten bij het doel en resultaat van de behandelinterventie. Dat is essentieel om te voorkomen dat we last krijgen van het “garbage in, garbage out” fenomeen. Dus niet lukraak meten om uitkomsten te kunnen vergelijken, maar PROMs gericht en bewust inzetten in het primaire proces om patiëntgerichte zorg te stimuleren en kwaliteit te verbeteren. We kunnen dus beter wel focussen op uitkomstmaten in de zorg. In het Radboudumc wordt deze strategie op grote schaal ingezet.
Wat vindt u? Laat uw reactie achter onderaan deze pagina.
Kwaliteitsnormen
Om kwaliteit te garanderen stellen wetenschappelijke verenigingen kwaliteitsnormen op. Ziekenhuizen proberen hier zo goed mogelijk aan te voldoen, terwijl verzekeraars over hun schouders meekijken. Bekijk het dossier
Er wordt veel gesproken over proces- en uitkomst indicatoren. Wat mij betreft wordt er vaak voorbij gegaan aan de behandeldoelstellingen. Deze zouden te allen tijde het fundament moeten zijn voor alle indicatoren die vervolgens ‘gelden’. De behandeldoelen worden theorie door behandelaar en patiënt samen vastgesteld. Het zou goed zijn als dit ook de praktijk wordt. Hieruit volgen dan vervolgens adequate processtappen en relevante uitkomst indicatoren.
Buitengewoon zinnig om gestandaardiseerde sets van uitkomstmaten als PROMs, of CQ en beoogde uitkomsten van zichtbare zorg en brancherichtlijnen, als ook Vilans en Trimbosrichtlijnen in samenhang te brengen met het totale functioneren van het klant- en organisatieproces op micro- en mesoniveau; waarom en waartoe heeft de organisatie de burger kwaliteit en meerwaarde geboden en is de inzet te verantwoorden geweest?
Op deze wijze ontstaat niet alleen op micro- en mesoniveau, maar ook overstijgend op samenlevingsniveau een samenhangend beeld, op basis waarvan alle geledingen gericht aan verbetering kunnen werken in het belang van klant en samenleving.
Het zogenaamde Improvement Model presenteert zich niet zozeer als nieuw keurmerk maar meer als allesomvattend transitiehulpmiddel, met behulp waarvan zorgondernemers de puzzel van de organisatieinrichting op navolgbare wijze kunnen inrichten in het belang van veiligheid, continuïteit en burgerparticipatie. Inrichting met behulp van Improvement model is onafhankelijk toetsbaar door certificerende instellingen.
Het model bevraagt integraal op alle van toepassing zijnde vereisten die aan zorgondernemers gesteld zijn en checkt of er adequate interpretaties worden afgeleid (en verbetermaatregelen genomen zijn) op basis van uitkomstmaten als PROMs.
Wij onderschrijven het belang van de ontwikkeling van een goede methodologie voor selectie, ontwikkeling, toepassing en interpretatie van PROMs. Het NIVEL heeft daarvoor in samenwerking met het Kwaliteitsinstituut een kader ontwikkeld, dat wij in de komende maanden voor consultatie voorleggen aan Partijen in de zorg. Voor meer informatie zie http://www.zorginstituutnederland.nl/kwaliteit/toetsingskader+en+register/proms
Als ik het bovenstaande verhaal lees dan weet ik niet of ik voor of tegen uitkomstindicatoren moet zijn. Procesindicatoren zijn onbruikbaar omdat ze niet aansluiten bij de informatiebehoefte van patiënten.
Uitkomstindicatoren hebben volgens de heren voor een goed gebruik een ‘paradigma shift’ nodig, waar sinds 2006 al behoefte aan is. Daarvan is echter geen spoor te bekennen geweest. Als ik moet wachten op een paradigma shift dan stop ik net zo lief geld in de grond om te kijken of er een geldboom uit zal groeien. Ongeveer even kansrijk, maar een stuk rustgevender.