Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties2

Verlaat de tekentafel om functiedifferentiatie te bereiken

simonbroersma2
Dat de wet BIG II ter ziele is gegaan nog voordat deze van kracht is geworden, zat er al een tijd aan te komen. Uit een ledenraadpleging van V&VN onder ruim 17.000 verpleegkundigen en verzorgenden blijkt dat slechts een vijfde van hen achter de wet staat. De steun van de leden voor de overgangsregeling is nihil. Is functiedifferentiatie dan ook een no-go-area om de zorg te verbeteren? Dat lijkt een stuk genuanceerder te liggen.
Redactioneel Zorgvisie tech magazine nr. 1, 2020
Simon Broersma, hoofdredacteur Zorgvisie. Foto: Stijn Rademaker

Bijna de helft van de leden van V&VN is voor een vorm van differentiatie. Het wordt in de praktijk ook al toegepast, bijvoorbeeld in het Elisabeth Tweesteden Ziekenhuis (ETZ). Daar zorgt functiedifferentiatie voor betere zorg én voor meer werkplezier, getuige het artikel verderop in dit magazine. In het ziekenhuis wordt actief, maar wel op vrijwillige basis gestuurd op loopbaanontwikkeling. Hbo- en mbo-verpleegkundigen zijn lid van een multidisciplinair behandelteam. Daarin heeft ieder een eigen specialisatie en eigen verantwoordelijkheden.

In het Franciscus Gasthuis & Vlietland werken ze met leerunits, teams bestaande uit hbo- en mbo-stagiairs. Deze leerunits zijn een manier om meer opleidingsplekken te creëren. Een goede oplossing, gezien de schaarste aan deze plaatsen. Maar bovenal leren verpleegkundigen met verschillende kennis en kunde op deze manier direct al samen te werken.

Zowel in het ETZ als bij Franciscus is men klein begonnen. De zorgorganisaties hebben gekeken naar hoe de hbo- en mbo-verpleegkundigen elkaar kunnen versterken, zonder hiërarchische verhoudingen of beperkingen te benadrukken. Het eigenaarschap van de eigen loopbaan is de basis voor elke verpleegkundige, ze hebben eigen verantwoordelijkheid in hun ontwikkelpad. Mede daardoor lijkt de aanpak haar vruchten af te werpen.

Wat verder enorm helpt: dat u als bestuurder goed uitlegt wat de verschillen precies inhouden. Daardoor kan de verpleegkundige zelf de afweging maken welk pad het beste past.

In de wet BIG II werd bevoegdheid echter boven bekwaamheid geplaatst. Met andere woorden: het papiertje waarop staat dat je iets kan, is belangrijker dan dat je het ook daadwerkelijk uitvoert in de praktijk. En daar wringt de schoen. Om een succesvolle manier van functiedifferentiatie in te kunnen voeren is het nodig om te zoeken naar een vorm waarin bekwaamheid en bevoegdheid hand in hand gaan. En, niet onbelangrijk, dat u als bestuurder de verpleegkundigen het vertrouwen geeft dat ze, ook bij een functiedifferentiatie, het verschil kunnen blijven maken door de dingen te doen waar ze goed in zijn. Zo’n voorstel wordt niet achter de tekentafel gemaakt. De voorbeelden vindt u in het veld. Zoals bij bovengenoemde organisaties, maar ongetwijfeld ook elders.

2 REACTIES

  1. Lees alle reacties

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.