Het is niet alleen het systeem dat geld kost, maar ook het keuzetraject. Het is mij nog steeds een raadsel dat elke instelling dat bizarre keuzetraject volgt met ellenlange lijsten met specificaties, gebruikerswensen etc. Vreselijk wat een verspilling aan tijd en verwachtingen. ICT in de zorg had net zo goed door de Staat geregeld kunnen worden. Want van concurrentie en diversiteit is de ICT in de zorg niet beter geworden (van een staats-systeem waarschijnlijk ook niet). Maar goed. Dat is de belangrijkste keuze geweest.

voor de liefhebbers een retro zis demo 90’s https://www.youtube.com/watch?v=H3yi5Diy_Zg
’toen was geluk & gezondheid nog heel gewoon’.

#Jan C
Het gaat er om dat er standaarden worden afgesproken voor een transparante en vooral eenduidige communicatie tussen de systemen in de zorg. Dan maakt het ook niet uit welk systeem wordt uitverkoren.
De ziekenhuizen maken er zelf een puinhoop van door zoveel mogelijk maatwerk te vragen (‘wij zijn toch uniek’) en niet te accepteren dat standaardprogrammatuur óf te ruim óf te krap. ICT’ers zijn gek op maatwerk, bij Chipsoft is iedere oplevering écht uniek (helaas zonder heldere documentatie). De zorg moet betere leveranciers eisen; of wacht hen wederom een nieuw Alert-drama?
Als ze nu eens uit gaan van de 80-20 regel: automatiseer de routine (80%) dan blijft meer tijd en aandacht voor de uitzonderingen (20%). Dat zou een enorme hoeveelheid kosten besparen.

Als DE ZORG nu de lijn doortrekt van inefficient werken — hetgeen ze al decennia doen — hebben we dadelijk meer dan 10 soorten ICT-systemen over het EPD.
Waarom niet onder supervisie van een overheidsorgaan EEN ICT-systeem maken voor EDP, dan hoeft toch niet elke zorginstelling het wiel uit te vinden.
Uitschakelen van concurrentie?? Helemaal niet, er blijven nog genoeg ICT toepassingen over die niet het confectiekarakter hebben. En ICT projecten lopen 3x de maaktijd uit en kosten 8x meer dan begroot; nog een belangrijke reden om maar EEN (lees 1) keer je hoofd te stoten (ik was in 1967 de 7e programmeur van Nederland)

Het is op zijn minst merkwaardig te noemen dat Soarian alleen ziekenhuizen lijkt te winnen na openbare aanbestedingen. Het is volledig gericht op beheersing van de workflow waardoor gebruikers worden overvoerd met informatie.
De vergelijking met het Hamburgs UMC doet niet ter zake; de situatie aldaar is volledig verschillend van die in Nederland, men kan niet verklaren hoe veel het allemaal gekost en de indrul als zou Soarian hebben bijgedragen aan het behalen van zwarte cijfers is op zijn minst dubieus te noemen.
Ik kan me wel voofrstellen dat de beide UMC’s niet in zee wilden met Chipsoft (Utrecht en Leiden kunnen niet met elkaar communiceren, het zijn 2 compleet verschillende systemen geworden), Epic blijkt een nogal verouderde toolkit te zijn en SAP is evenmin aan te raden vanwege prijs én functionaliteit.
Waar is toch de tijd gebleven dat de ICT dienstbaar was aan het bedrijfsproces, in plaats dat het alles naar zijn of haar hand wil zetten?