Op 6 mei maakte het kabinet versoepeling van maatregelen bekend, stapsgewijs met tussenpozen, en alleen ‘als het kan’. Belangrijk is de aanzegging dat vanaf juni iedereen met klachten kan worden getest.
Van T&T naar lock-down naar T&T
Toen de eerste besmettingen zichtbaar werden, hebben de GGD’en geprobeerd via ‘trace and test’-beleid (T&T), het virus in te dammen. Al snel bleken de brandhaarden zo omvangrijk te zijn dat dit beleid onuitvoerbaar was. Binnen enkele weken moest de ‘intelligente lock-down’ worden ingevoerd om dreigende ontregeling van ziekenhuizen te voorkomen. De drastische maatregelen hebben gewerkt: het zwarte scenario (niet-medische triage voor IC-opname) is afgewend en het aantal besmettingen, ziekenhuis/IC-opnames en overledenen dalen sterk. Hierdoor krijgt de burger de indruk dat de crisis bijna voorbij is.
Van afvlakken naar indammen
Tot nu toe was het doel van het kabinetsbeleid de ziekenhuizen te sparen door besmettingen uit te smeren over de tijd, flatten the curve, tot een vaccin beschikbaar is. Doel wordt nu vanaf juni – als ik het kabinet goed begrijp – het virus door actief ‘T&T’-beleid in te dammen, zodat besmettingen niet meer leiden tot verdere verspreiding van het virus en de ‘lock-down’-maatregelen verder kunnen worden afgebouwd, waardoor ook de economie zich weer kan herstellen. Hiermee sluit het kabinet aan op een pleidooi van Sander Kooijman in Zorgvisie.
De basismaatregelen blijven hoe dan ook overeind: bij klachten blijf je thuis, houdt altijd anderhalve meter afstand, was je handen, hoest/nies in je elleboog. De burger moet nog steeds de instructies van de overheid strikt opvolgen, maar verder ligt de bal nu volledig bij de overheid.
Zware overheidsopgave
Als het onverhoopt niet zou lukken met het T&T-beleid het virus in te dammen, krijgen we een tweede golf van exponentiële groei van het aantal besmettingen. Dit keer zullen de ziekenhuizen deze golf veel moeilijker kunnen opvangen: de verpleegkundigen lopen echt op hun laatste benen en er is nu ook nog het stuwmeer van uitgestelde reguliere zorg. Ik moet er niet aan denken.
Wat is de opdracht waar de overheid nu voor staat? Kan zij die waarmaken? Ik zie zes voorwaarden voor het welslagen van het T&T-beleid:
- Het aantal besmettingen moet laag genoeg zijn om het beleid te kunnen uitvoeren.
- GGD’en moeten voldoende capaciteit aan opgeleide mensen hebben om het uit te voeren en dat gezamenlijk en eenduidig aanpakken. Dit alleen al is een enorme opgave. Wie moet hun hiertoe de opdracht geven? Wie financiert dit? Ik zie bij de GGD’en nog niet echt beweging.
- Het hele testproces moet functioneren. Daarbij komt veel kijken: de indicatiestelling (wie doet dat? hoe? is de richtlijn eenduidig?), het afnemen van de test, aanschaf en distributie van de benodigde materialen, de logistiek eromheen, de capaciteit in de laboratoria, de rapportage van de uitslagen en de financiering van alle stappen.
Apart aandachtspunt is nog de betrouwbaarheid van de test. De Inspectie meldde mij dat de sensitiviteit van de Corona-PCR test rond de 95 procent zou liggen. Daarmee lijken eerdere geluiden over een onacceptabel aantal fout-negatieve uitslagen (30-40%?) onjuist. - Iedereen die positief getest wordt moet in isolatie. De vraag is of we deze mensen niet ergens apart moeten onderbrengen, omdat de meeste besmettingen plaatsvinden onder hetzelfde dak.
- Mondmaskers zijn onmisbaar. Waar de anderhalvemeter afstand houden moeilijk is, zou het gebruik van mondmaskers verplicht moeten zijn. Mensen die besmet zijn maar (nog) geen symptomen hebben, kunnen dan anderen niet besmetten. Daarnaast vermindert het dragen van een mondmasker – mits goed gebruikt – toch nog enigszins de kans op besmetting door anderen.
Deze benadering geldt natuurlijk a fortiori in de care, waar afstand houden gewoon een illusie is. - Communicatiebeleid is essentieel voor draagvlak. De overheid moet de doelstellingen, overwegingen én dilemma’s en onzekerheden open met de burger delen en vooral werken aan management van verwachtingen. Ze moet zaken niet mooier voorstellen dan ze zijn. Alleen dan zal de burger het beleid blijven accepteren.
Alleen als het ‘T&T’- beleid succesvol is, is het verantwoord om de ‘lock-down’ maatregelen verder af te bouwen en weer ruimte te geven aan het bedrijfsleven, de culturele sector, de horeca zodat de economie kan herstellen.
Wim Schellekens, voormalig huisarts, ziekenhuisbestuurder en hoofdinspecteur
Jullie weten wel dat er nooit heeft bestaan alweer flauwe smoes om het volk uit te melken alles word duurder opeens en is all about corona word eens tijd dat wereld eens gezonder word en de blindheid van de overheid eens voorbij stap
Want er is nog geen een besmetting in de wereld het weer iets verzonnen waarop zei kunnen verdienen maar als wij anders om doen zijn wij de criminelen schaam je diep overheid en vooral de 2de kamer met zulke domme beslissingen bvb wel overal mondkap op maar wel lekker naast elkaar op teras zitten bussen mondkap verplicht maar buschauffeurs mogen wel zonder nee dan ook iedereen aan beleid houden of gewoon deze onzin negeren !!!
Interessante blog!
Navigerend op voortschrijdend wetenschappelijk inzicht laveert de overheid tussen kliffen van dreigende statistieken, belasting van de zorg, publiek ongeduld en economische neergang. Averij is onvermijdelijk. Zonder zicht op veilige haven (vaccin / medicijn) moet het nationale schip drijvende gehouden worden met tijdelijke “Damage Control” maatregelen zoals T&T. De door Wim genoemde voorwaarden zijn daarbij onontbeerlijk.
Wim, een heldere uiteenzetting waarvan ik hoop dat het kabinet dit ook zelf goed op het netvlies heeft. T.a.v. punt 2: Ik heb gehoord dat GGD-en veelal geneeskunde en andere studenten inzet, die toch geen werkzaamheden in het ziekenhuis konden/kunnen verrichten gedurende de periode dat de reguliere zorg was/is platgelegd. Wie met het opstarten van reguliere zorg en onderwijs i.p.v. deze studenten het testen gaat overnemen is de vraag, ik zie ook geen horde vacatures voorbij komen. De betrouwbaarheid van de testen (punt 3) hangt hier sterk mee samen, want het afnemen van de test beïnvloedt al de betrouwbaarheid/sensiviteit. Jouw punt 4 snap ik je redenatie tot zover hun huisgenoten niet positief getest zijn. Dan is een soort ‘sanatorium’ inrichten inde lommerrijke bossen voor Covid-19 patienten een idee? Monica Grasveld
Dank je Wim, helpt weer prioriteiten op een rijtje te zetten, Mieke