Van de zes ziekenhuizen die in eerste instantie ‘slecht’ scoorden, waren er nog vier over: het Bethesda ziekenhuis in Hoogeveen, de Sionsberg in Dokkum, het Maasziekenhuis Boxmeer, het Gemini ziekenhuis Den Helder. Gek genoeg vindt de Borstkankervereniging ze wel goed, want die heeft ze alle een roze lintje gegeven.
Commotie en rechtszaken
Overigens vallen de sancties waarmee CZ dreigt nogal mee: ziekenhuizen worden weliswaar uitgesloten van zorginkoop, maar patiënten krijgen de zorg nog steeds vergoed. De rekeningen worden dus gewoon betaald. Behalve het Maasziekenhuis heeft CZ vooral ziekenhuizen buiten het werkgebied laten vallen. Om de pijn te verzachten, is de term ‘slecht’ veranderd in ‘niet gecontracteerd’. Toch voelen ziekenhuizen zich bedreigd. Dat blijkt wel uit de enorme commotie en zelfs rechtszaken die zijn aangespannen.
Regierol
Het is goed nieuws dat zorgverzekeraars nu eindelijk hun regierol oppakken die hun in het nieuwe zorgstelsel was bedeeld. Aan de andere kant staat concurrentie de ontwikkeling van eenduidige kwaliteitscriteria in de weg. Borstkankerzorg zit in het b-segment, waarin verzekeraars en ziekenhuizen samen over de prijzen onderhandelen. Verzekeraars willen zich onderscheiden naar hun klanten en zullen dus verschillende criteria blijven hanteren. Tegelijkertijd kan geen verzekeraar het zich permitteren om al te veel klanten kwijt te raken.
Verwarring neemt toe
Ziekenhuizen verliezen liever ook geen substantieel deel van de zorg en zullen hun waar zo mooi mogelijk aanprijzen. Daardoor neemt de verwarring toe. Wat is nu het doorslaggevende kwaliteitscriterium? Roze lintjes zijn leuk, maar uiteindelijk gaat het maar om één ding: de overlevingskans. Hoeveel patiëntes krijgen uitzaaiingen, wat is het overlevingspercentage na vijf jaar? Die informatie is nog in geen enkele monitor terug te vinden. Geen wonder, want deze gegevens houden zorgaanbieders en overheid zorgvuldig geheim. Patiënten en zorgverzekeraars krijgen ze niet te zien. Zolang dat het geval is, kan iedereen elkaar met onderzoeken om de oren slaan en blijft de discussie gaan om bijzaken. (Zorgvisie – Carina van Aartsen)
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
De brei aan kwaliteitsinformatie waarmee elk ziekenhuis zich kan presenteren als het beste ziekenhuis, staat verstandig gebruik van kwaliteitsinformatie in de weg. Daarnaast vind ik ook dat vooral uitkomsten van belang zijn. En soms gaat het om een enkele uitkomst, en soms gaat het om meerdere uitkomsten. In dat laatste geval zal een autoriteit moeten aangeven wat de juiste weging is, zodat er wordt geconcurreerd op kwaliteit, niet op de invulling van het begrip kwaliteit. Ik ben er niet van overtuigd of de overheid de publicatie van uitkomstindicatoren actief verhindert. Ik heb eerder de indruk dat hier de NFU, NVZ, de Orde en de wetenschappelijke verenigingen achter zitten. De overheid kan wel worden beticht van een zwakke rol en een verkeerd ontwerp van het proces. Zo is het uitgangspunt dat de patiëntenverenigingen en de zorgverzekeraars wel tegenwicht zouden bieden aan de koepels gewoon naïef (op zijn best) of bedoelt om het proces te laten mislukken (als je wat cynischer tegen dit proces aankijkt).
Quantiteit of kwaliteit?
8 jaar geleden geopereerd aan borstkanker in AvL. Nooit een bloedonderzoek gedaan op kankermarkers in mijn bloed! In juli in het AvL nog gezond verklaard terwijl ik al erg ziek was! Nu in Frankrijk binnen 3 dagen alle onderzoeken gehad, met een kankermarker onderzoek en alles is meteen duidelijk.
WAAROM KAN DOET MEN DAT IN NEDERLAND NIET? Een simpel buisje bloed. Nederland is een derde wereldland wat betreft de zorg en mensen krijgen niet waar ze recht op hebben. Hiermee bespaart men geen geld dit kost bergen geld!
Ik blijf in Frankrijk voor mijn behandelingen, dat is zeker.