De Wet zorg en dwang geldt inmiddels bijna twee jaar. In deze periode had de coronapandemie invloed op de implementatie en is ervaring is opgedaan met de uitvoering van deze veelomvattende wet. In deze bijdrage deelt de IGJ haar blik op de stand van zaken. Ook komen aan de orde:

• Op welke manier houdt de IGJ toezicht op de uitvoering van de Wzd? En welke verwachtingen heeft de IGJ van bestuurders, management en raad van toezicht?
• Wat zien inspecteurs in de praktijk?
• Welke dilemma’s ziet de IGJ?

De Wet zorg en dwang is niet alleen intramuraal, maar ook extramuraal van toepassing. Welke wettelijke verantwoordelijkheden gaan hiermee gepaard voor de verschillende betrokken professionals? Wat is de stand van zaken op dit moment?

Zijn de bestuurders voldoende betrokken? En is de afbakening van taken en verantwoordelijkheden inmiddels duidelijk? Wat zijn de ervaringen uit de praktijk van de afgelopen periode en wat nemen we mee naar 2022?

De omschakeling van gedwongen naar vrijwillige zorg die de Wzd regelt is bij uitstek een cliëntenwet en dwingt tot een cultuurverandering in de zorg. Toch zien de  cliëntenorganisaties dat cliënten, verwanten en medewerkers de bedoeling van de wet nog niet in het vizier hebben en de cliëntenvertrouwenspersoon is nog niet voldoende in beeld. Wat valt er nog te verbeteren? Welke kansen biedt de wet voor alle stakeholders op de korte en de lange termijn? Tijdens deze bijdrage wordt nog eens aangestipt waarom we deze inspanning we met elkaar leveren en welke stip er op de horizon staat.

De Wzd heeft een enorme impact op zorgorganisaties. Niet alleen financieel gezien, maar ook organisatorisch. De bestuurders moeten daarom volledig inhoudelijk van de wet op de hoogte zijn. Ook moeten zij de organisatie faciliteren. Het personeel moet deskundig zijn, voor elke cliënt dient er een zorgverantwoordelijke met een passend niveau te zijn en er moet een eenduidig beleid zijn om onvrijwillige zorg te beperken. Audrey van Schaik , bestuursvoorzitter van ouderenzorgorganisatie Kennemerhart deelt vanuit haar dagelijkse praktijk hoe zij de taken en verantwoordelijkheden vorm geeft.

Ipse de Bruggen wil al jaren zo min mogelijk onvrijwillige zorg leveren. De invoering van de Wzd was een reden om een vervolgstap te zetten. Een attitude verandering van het zorgpersoneel, ict-systemen en nog vele andere zaken werden versneld aangepakt. Wat zijn de specifieke uitdagingen waar Wzd-functionaris Joris van Erp mee te maken heeft gehad en welke oplossingen zijn er gevonden?

Tegen welke uitdagingen loopt u aan in de dagelijkse praktijk? Welk wiel bent u opnieuw aan het vinden? Zijn er rolverdelingen onduidelijk? Is het lastig om de samenwerking aan te gaan?

Maak gebruik van elkaars kennis en expertise en kom tot gezamenlijke oplossingen. Tijdens deze intervisie-ronde heeft u de regie.

Casus 1 Gehandicaptenzorg
Casus 2 Ouderenzorg