Concentratie van de covid-zorg in enkele ziekenhuizen lost het capaciteitsprobleem op de IC’s niet op. ‘De echte bottleneck is het tekort aan verpleegkundigen’, zegt Rob Dillmann, bestuursvoorzitter van Isala in Zwolle. Hij ziet meer heil in het reactiveren van het Landelijk Coördinatiecentrum Patiëntenspreiding.
Isala ziet het aantal covid-patiënten gestaag
Wat Dillman zegt druist tegen alle organisatie- en efficiency principes in. Principes die ook voor ziekenhuizen gelden. Een ziekenhuis is van huis uit een inefficiënte organisatie, omdat het verschillende businessmodellen in één organisatiestructuur heeft ondergebracht. Dat principe heeft goed gewerkt tot de tachtiger jaren. Daarna is het aantal ziekenhuisopnames sterkt toegenomen (verdubbeld) doordat minder of niet-zieke patiënten ook voor behandeling in het ziekenhuis in aanmerking kwamen. Een andere reden dat het aantal ziekenhuisopnames toenam was dat met nieuwe medicijnen en technologie ooit dodelijke ziektes konden worden behandeld. Het gaat hier om circa 6 miljoen zieke (COPD, Diabetes, Hartpatiënten, etc) Nederlanders, die jaarlijks lichamelijk en op medicijnen worden gecontroleerd door de huisarts of de medisch specialist. Dat alles legt een enorme druk op de ziekenhuizen. Een effectieve oplossing hiervoor is de ziekenhuizen op te splitsen in aparte en zelfstandige bedrijfsonderdelen (business-units). Een andere oplossing die tot een hogere kwaliteit, veiligheid van de zorg oplevert, nog betere resultaten geeft en zeer comfortabel is voor de patient, is dat ziekenhuizen zich tot een beperkt aantal, mogelijk samenhangende medische functies beperken in plaats van nu op 25 medische functies. Dat heeft voor een piepklein land als Nederland grote voordelen, zoals: meer samenhang tussen de eerste en tweede en derde lijn, beter ingevoerde zorgverleners agv een hoger aantal patiënten per zorgverlener, dus betere resultaten, dus productiever, dus optimale benutting van ziekenhuisinfrastructuur.
Normaliter is ziekenhuisspecialisatie een goede zaak, mits de bereikbaarheid op peil blijft (zie voor de regels daarvoor https://gezondezorg.org/zorgconcentratie). Maar niet als het gaat om een tijdelijke pandemie. Want anders krijg je straks een gespecialiseerd covidziekenhuis dat leeg staat omdat er geen covidpatiënten meer zijn.
Rob Dillmann heeft gelijk als hij zegt dat het personeelstekort de bottleneck is. maar net zoals het tekort aan IC capaciteit door beleid is veroorzaakt is ook het personeel’s tekort het gevolg van beleid. Spreiding van patiënten is waarschijnlijk de meest voor de hand liggende oplossing maar het creëren van een reservisten bestand dat, na bij en nascholing, in voorkomende gevallen weer kan instromen is in april 2020 al in een memo aan de tweede kamer fracties gestuurd. Onder het kopje:” Je mag je een keer laten verrassen maar geen twee keer”! We zitten nu op 4x en een klein rekensommetje leert dat er voor elke niet gevaccineerde corona patiënt ( gemiddeld 17 dagen IC bezetting) 8 cardiale interventie patiënten( gemiddeld 2 dagen IC) moeten wachten. Aan die groep patiënten is dat niet meer uit te leggen. Wie zich willens en wetens niet laat vaccineren ( religie,angst, wappie,) en op de IC een levens reddende plek in beslag neemt van iemand die die keus niet heeft lijkt het me inderdaad niet onaantrekkelijk de kosten van dat IC verblijf maar op die Covid patiënt te verhalen.
groet,
j.Sluimers
Dhr. Dillmann heeft helemaal gelijk. Wat er moet komen is een financiële ontmoediging voor non-vaccers, in de vorm van een extra eigen risico van € 1000 voor mensen die zich vrijwillig niet hebben laten intenten en opgenomen moeten worden voor een ziekte die men met vaccinatie had kunnen voorkomen, althans de ziekenhuisopname ervoor.