Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties3

NZa: ‘Weren van ongecontracteerde wijkzorg werpt vruchten af’

Carina van Aartsen is redacteur bij Zorgvisie en Skipr. Ze schrijft over alle sectoren van de zorg, maar vooral over de ouderenzorg en eerste lijn. Omdat daar nu de grootste uitdagingen liggen: voor de zorg zelf maar ook voor de samenleving. Als aandachtsgebieden heeft zij de thema´s: governance, zorgverzekeraars en financiën.
De gerichte acties in het hoofdlijnenakkoord wijkverpleging om ongecontracteerde wijkverpleging te verminderen, lijken hun vruchten af te werpen. Dat constateert de NZa in de recent uitgebrachte monitor wijkverpleging 2016-2020.
ongecontracteerde zorgaanbieders wijkverpleging
Foto: AdobeStock

In het huidige coalitieakkoord staat zelfs

Registreren

3 REACTIES

  1. Hans, chapeau voor jou reactie.
    Deze hetze van de overheid en de zorgverzekeraars tegen de niet-gecontracteerde zorgaanbieders in de wijkverpleging en GGZ is echt absurd.
    En echte onderzoeksjournalistiek is ver te zoeken bij Zorgvisie en Skipr, ze zijn meer een doorgeefluik en herkauwers van aangeleverde teksten.

  2. Lees alle reacties
  3. Het is wel bijzonder hoe Zorgvisie bijna terloops een heel belangrijke bevinding van de NZA behandeld. Uit de analyse blijkt nu voor het eerst – nadat daar lange tijd vanwege sterke aanwijzingen op is aangedrongen – wat de achtergrond is van de cliënten in de ongecontracteerde zorg. Die aanbieders – die overigens in meerderheid graag gecontracteerd willen worden, maar verzekeraars doen dat gewoon niet – worden al jaren scheef aangekeken omdat de cliënten die zij in zorg hebben gemiddeld meer uren zorg nodig hebben. Al jaren wordt er door o.a. Zorgthuisnl op gewezen dat die cliënten een heel ander zorgprofiel hebben en dat het niet voldoende is om naar de 2-dimensionale weergave van de zorgverzekeraars te kijken, die vergelijke alles op basis van “1-jan-modaal-zorgprofiel”waarin elke afwijking verdacht is. En dat terwijl we al jaren weten dat in Nederland(!) mensen met een lage sociaal-economische status (SES) gemiddeld 7 jaar korter leven dan mensen met een hoge SES en in de 15 jaren voorafgaande aan het overlijden een lagere kwaliteit van leven hebben. Het zijn die context variabelen die een grote verklaring bieden. De mensen vanuit de groep lage SES wonen in het algemeen in slechtere huizen, in slechtere wijken, in de grote steden, hebben slechtere banen of geen werk en veelal ook mindere middelen (zoals geld).
    Nu constateert de NZA dat de groep die bij ongecontracteerde zorgaanbieders zorg krijgen ook zorg ontvangen van meerdere medische specialisten, een hoger medicatie gebruik hebben en meer hulpmiddelen gebruiken. Dat zee al een grotere zorgvraag hebben en bij meerdere disciplines n behandeling zijn (geweest). En dat ze overwegend ook in de grotere steden wonen en zorg krijgen. Maar in plaats van die zorgaanbieders te prijzen dat die zwaar complexe cliënten in zorg zijn genomen, krijgen zij verwijten. Zonder dat de NZA constateert dat die zorgvraag bij die aanbieders komt omdat de gecontracteerde zorgaanbieders vanwege hun sturen op doelmatigheid, die cliënten niet in zorg nemen. Vanwege de platte en boekhoudkundige benadering van de zorgverzekeraars zijn cliënten met een hoog complexe zorgvraag (en dus meer zorguren) een risico voor de doelmatigheid. De ongecontracteerde zorgaanbieders kiezen er voor om te sturen op zorg en niet op de doelmatigheid in de werkelijkheid van de zorgverzekeraars (en de NZA blijkbaar). Zij doen wel de deur open als de gecontracteerde zorgaanbieders geen capaciteit melden; zij nemen wel de telefoon op na 17.00 uur. Een gang van zaken die haast standaard is geworden, ook deze week. Bij transferpunten van ziekenhuizen liggen cliënten al dagen voor bij gecontracteerde partijen die geen capaciteit zeggen te hebben terwijl niet gecontracteerde partijen al dagen melden wel capaciteit te hebben. En als na dagen nodeloos wachten die cliënten in zorg komen bij een ongecontracteerde aanbieder zijn de cliënten en hun naasten blij, maar krijgen de aanbieders later de verwijten over het aantal uren.
    Als we nu kunnen vaststellen dat er een correlatie ligt tussen een al bestaande zwaar complexe zorgvraag (zie p.10 van de NZA-monitor) en de inzet bij ongecontracteerde zorgaanbieders, wordt het dan niet veel belangrijker om te zien hoe het komt dat die zorgvraag vooral bij de ongecontracteerde zorgaanbieders terecht komt. En moet er niet wat herwaardering komen voor die groep aanbieders die die cliënten met zwaar complexe zorgvraag wel in zorg nemen en daarbij hun zorg-hart laten spreken in plaats van hun boekhoudkundig hart? Het zou goed zijn als Zorgvisie daar zijn journalistieke werk op zou loslaten.

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.