Thuiszorgorganisaties, bereid u voor: alle thuiszorg wordt buurtzorg. Maar dan wel als sociale voorziening, als we het CPB moeten geloven. Het planbureau concludeerde op basis van de verkiezingsprogramma’s dat ‘alle partijen, op het CDA na, kiezen voor omvorming van de huidige AWBZ in een sociale voorziening’. Organisaties in de ouderenzorg klommen gelijk in de pen om te pleiten voor het behoud van de ouderenzorg als verzekerd recht. De afgelopen decennia is – politiek – gestreden voor het recht op ouderenzorg en met de vergrijzing is zo’n recht onmisbaar om de toegang tot de ouderenzorg voor iedereen gelijk te houden.
Verzekerd recht
Maar er moet wel bezuinigd worden. De organisaties pleiten daarom voor een verzekerd recht op ouderenzorg in de Zorgverzekeringswet, net als de VVD overigens. Wel een recht, maar niet meer collectief betaald zoals de AWBZ. De burger kan in zijn zorgverzekering zelf bepalen – en betalen – wat hij/zij voor de oude dag als voorziening wil hebben. Zorg als sociale voorziening suggereert dat ouderenzorg door de gemeenten uitgevoerd zou gaan worden. Op lokaal niveau kan het best worden bepaald wat de burger nodig heeft. Dat is zeer de vraag. De gemeenten hebben al een jarenlange overgangsfase nodig gehad voor de Wmo in een uitvoerbare vorm was gegoten. Bovendien is het gemeenteapparaat een erkend traag en bureaucratisch verschijnsel, waar de burger vaak op stuk loopt.
Meer geld en eisen
Inspelen op de behoeften van de cliënt is een taak van de zorgaanbieders. Laat ze maar concurreren om de kwaliteit van zorg die ze bieden. De oudere van morgen heeft meer geld, meer eisen en meer fysieke mogelijkheden. Hij/zij wil fijn samenleven en zorg in zijn eigen omgeving. Hij wil zich verzekeren voor de zorg die hij zelf wenst. Inderdaad kleinschalig, maar uitgevoerd door een zorgaanbieder die wat te bieden heeft, niet door een gemeente die daar drie jaar over moet debatteren. (Zorgvisie – carolien.stam@reedbusiness.nl)
Zorggeld dat naar de gemeente gaat zou geoormerkt moeten worden. Nu heeft het meerendeel van de gemeentes een voorzieningenbeleid op minimum niveau. Er verdwijnen nog steeds aanzienlijke bedragen zorggeld in de pot algemene middelen.
terug naar de wijkverpleging in de buurt!!Let wel: terugdraaien kan meestal niet en ik ben bang dat het een kreet is als gezegd wordt: in elke buurt een eigen wijkverpleegkundige.Het gaat ook niet alleen om die verpleegkundige,maar ook om de overige zorg aan huis, zoals huishoudelijke zorg,begeleiding enz.
zie eens hoeveel thuiszorgorganisaties zich in 1 gemeente hebben verworven.
Dat draai je ook niet meer terug.In 1 buurt zie je de auto”s van diverse thuiszorgorganisaties rondrijden.Het is goed dat er keuzes gemaakt kunnen worden,maar wenselijk zou zijn dat de financiering niet uit verschillende potjes komt.
je zou moeten kunnen volstaan met 1 bron, vanwaaruit alle zorg betaald kan worden.
Hierbij past m.i. een algemeen verzekeringsstelsel.
De nu noodzakelijke administratieve uitvoering via cak”s, die te zwaar belast worden,ook al omdat de eigen bijdrage ongelukkigerwijze gebaseerd wordt op het verzamelinkomen van 2 jaren voordat de zorg noodzakelijk werd,kan dan vervallen.
Reken eens de besparing uit als dit gebeurt!En de belasting van de client, die de facturen, die vaak niet kloppen, in de gaten moet houden.
Mogelijk hebben anderen nog meer ideeen?
ik zie hier een zwaar hooft in .Gemeenten bezuingingen nu al op WMO, dus hoe straks als Gemeenten ook verzorging op zich moeten nemen als het een voorziening wordt en geen recht meer is?