Tien jaar lang was Jeroen Tiel binnen Randstad Groep Nederland, vanuit het onderdeel Tempo-Team, verantwoordelijk voor de zorg. Hij is daarmee geen onbekende in de sector. Een omgeving die hij persoonlijk interessant vindt omdat zij continu in beweging is. Ook zakelijk is de zorg, een van de grootste arbeidsmarkten in Nederland, uitdagend voor zijn organisatie. Niet in de laatste plaats vanwege de demografische ontwikkelingen. “We hebben meer dan zestig jaar ervaring opgebouwd in de arbeidsmarkt. Dat zien we als onze toegevoegde waarde. We voelen de maatschappelijke verantwoordelijkheid om deze inzichten met de sector te delen.”
Als fundament onder die uitspraak ligt Randstads visie op de mens als medewerker. “Wij willen relevant zijn op elke werkgerelateerd moment in iemands leven. Of het nu gaat om een eerste baan, vaste baan, een zzp- constructie.” Randstad zoekt daarvoor naar de mogelijkheden om iemand te begeleiden of op te leiden naar een functie die hij of zij wil uitvoeren. Dat kan alleen als je die medewerker centraal stelt, aldus de directievoorzitter. “ Iedereen heeft capaciteiten, competenties en mogelijkheden. Je zult oprechte aandacht voor die persoon moeten hebben om te begrijpen wat hij of zij nodig heeft om te kunnen en willen functioneren binnen een organisatie.”
Het is min of meer dezelfde boodschap die Carina Hilders binnen haar ziekenhuis verkondigde, hoewel anders verwoord. “Staand op een zeepkist zei ik in 2019: ‘vanaf nu staat de medewerker op nummer 1’. Dat was best wel spannend. Want ieder ziekenhuis zei ‘de patiënt staat centraal’.” Haar uitleg was en is dat een medewerker die goed in zijn vel zit, de beste zorg kan leveren aan de patiënt. En de beste inbreng kan hebben op het reilen en zeilen binnen een ziekenhuisorganisatie. Volgens de bestuurder zijn daarbij twee zaken essentieel: oprechte aandacht en de regie bij de medisch professional. “ Zorgprofessionals krijgen energie van de beste zorg leveren. Daar zit die unieke relatie tussen patiënt en zorgverlener in, waar je heel bewust mee moet omgaan. En die je als organisatie maximaal moet ondersteunen.”
Dat zit ’m niet in salarisverhoging – wat misschien de eerste reflex is bij het horen van de overtuiging ‘medewerker op 1’. Het gaat volgens Carina Hilders veel meer over het op orde hebben van de basis en eigen regie bevorderen: in rust je patiënten kunnen helpen, een gezonde werk-privébalans, ondersteund worden in je vitaliteit, goed samenwerken in teams. Met het oog op de toekomst wordt dat steeds belangrijker. “We stevenen af op een moeilijke periode. De energielasten stijgen door, net als de rente en ook de zorgpremie gaat waarschijnlijk omhoog. Dat heeft impact op veel gezinnen en dus ook op onze medewerkers. Want als je zelf veel zorgen hebt kun je niet de beste zorg leveren aan de patiënt of stevenen we af op nog meer ziekteverzuim.”
Het Reinier de Graaf Ziekenhuis wil die problemen voor zijn. Daarom zoekt de bestuurder de samenwerking. In de regio, met de gemeente, huisartsen, de VVT, de GGZ. En ook met private partijen zoals Randstad. “Als bestuurder heb je niet alle wijsheid in pacht. Ik denk dat het goed is om je lerend op te stellen en vind het fijn om samen te werken met partijen die hun expertise, die wij goed kunnen gebruiken, buiten het ziekenhuis hebben liggen.” Hoewel er binnen de zorgsector nog weleens koudwatervrees bestaat ten opzichte van de publiek-private samenwerking, ziet Jeroen Tiel een groeiend aantal initiatieven waar gezamenlijk de schouders onder worden gezet. Anders dan voorheen bundelt Randstad Groep Nederland daarbij de krachten van haar verschillende merken Randstad, Tempo-Team en Yacht. “Daarmee heb je de impact van drie grote bedrijven met ieder hun specifieke expertise, doelgroepen, tone-of-voice, aanpak en database. Dat neemt werk uit handen van de inlener en levert waarde op.” En dat is precies wat zijn bedrijf voor ogen heeft. “We hebben gezamenlijk een maatschappelijke verantwoordelijkheid om de capaciteitsproblematiek in de zorg te beteugelen. Er zijn voldoende onderzoeken gedaan en analyses gemaakt. Het gaat er nu om elkaar op te zoeken, te voeden en stappen te zetten om mensen op alle mogelijke manieren te interesseren voor het brede spectrum dat we kunnen bieden binnen de zorg.”
Carina Hilders is gynaecoloog en sinds 2016 directievoorzitter van het Reinier de Graaf Ziekenhuis in Delft. Ook is zij hoogleraar aan de Erasmus Universiteit (ESHPM) op de leerstoel Medisch Leiderschap. |
Jeroen Tiel is sinds 2007 in verschillende rollen werkzaam bij Randstad en werd vorig jaar zomer benoemd tot algemeen directeur Randstad Nederland. |
Geachte collega Hilders, het zal wel weer vloeken in de kerk zijn,maar wie zijn personeel wil houden of nieuw wil aantrekken (en een ziekenhuis is in de unieke positie omdat te faciliteren ) moet zich aan tenminste 5 punten houden
1) zorg voor gratis kinderopvang op het terrein
2) maak een einde aan de bizarre vinkjes cultuur en gekmakende administratie last ( meer dan 75% verdwijnt op termijn in het ronde archief
3) Bied vooral vaste contracten aan ( sorry randstad)
4) zorg voor (gratis) na en bijscholing en stimuleer zijinstromers
5) betaal een markt conform salaris (d.w.z een salaris dat recht doet aan de werkervaring van de hand aan het bed) Dat is niet persé hetzelfde als een VWO vooropleiding.
En een aanbreng premie hoort daar in mijn optiek nadrukkelijk niet bij.
allemaal maatregelen die stand te pede uitvoerbaar zijn , Er zullen ongetwijfeld ziekenhuizen zijn die een of meerdere punten de hunne hebben gemaakt maar er zit nog te veel licht tussen intentie en doen.
groet Jan Sluimers