Het ergert bestuursvoorzitter André Postema van het Martini Ziekenhuis in Groningen: zijn ziekenhuis werkt intensief samen, zet zich in voor mensgerichte, waardegedreven én doelmatige zorg en staat fier op nummer 1 van de BDO-benchmark. Maar veel waardering van de zorgverzekeraars krijgt het ziekenhuis niet: ‘Bij de jaarlijkse contractering zijn het weer KEIharde onderhandelingen. Het gaat dan alleen maar over geld.’
Postema is sceptisch over marktwerking in
Met aandacht diverse artikels gelezen. Blijkbaar zijn verschrijvingen meer regel dan uitzondering geworden .Grotendeels verblijf ik in Portugal en heb een Duitse vriend die af en toe bij mij verblijft. Vorig jaar moest hij een operatie ondergaan de z.g.n. T.U.R.P . Omdat hij niet terug kon vliegen in de Corona periode, heeft hij al vroeg aan de bel getrokken, bij de Zorgverzekering of de operatie ook in Portugal kon worden uitgevoerd. Er waren hier geen wachtlijsten, wat in Duitsland wel het geval was. Maar men kon geen beslissing nemen. Ook kreeg mij vriend de mededeling van de zorgverzekering SBK dat hij maar naar Duitsland moest komen. Op zijn vraag, hoe dan, geen vliegverkeer, dichte grenzen, was het antwoordt ; Dat is niet ons probleem, dat los je zelf maar op.” Dat zorgverzekeraars ook een zorgplicht hebben, schijnen de meeste vergeten te zijn. Mijn vriend is hier in Portugal geopereerd. Door het lange wachten werden de tumoren in zijn prostaat en blaas steeds groter en gevaarlijker. Na een hele lange strijdt, heeft deze verzekering na zowat 6 maanden de helft van de rekening betaald. Mijn vriend heeft een Europese Health card, maar deze heeft blijkbaar toch geen waarde. Dus waardering voor dit gepubliceerde artikel. Er is inderdaad veel mis betreffende de optimale zorg.
Het is natuurlijk mooi om naar de zorgvezekeraars te wijzen, maar de bestuurders hebben zelf kilo’s boter op hun hoofd. Zij zouden eens samen met de -patientenfederatie nedertland en beroepsverenigingen van verpleegkundigen en verzzorgenden met met vereniging van mantelzorgers een gezamenlijk alleszins redelijk voorstel tot verbeteringen op tafel dienen te leggen met een daarbij behorende strategie om een en ander ook af te dwingen. Dat hebben bestuurdetrs tot de dag van vandaag nagelaten en het probleem werd al in 1972 ingezet, dus nu zo jammeren slaat werkelijk helemaal nergens op,