Het geloof in mededinging om tot betere prestaties te komen blijft en blijkt erg hardnekkig. Vraag I: En waar is dat op gebaseerd? Huisartsen hebben gevraagd om buiten de Mw te worden geplaatst. Als daar geen draagvlak voor is, dan maar niet. In april 2010 deed NMa inval bij LHV. In dec 2015 vernietigt de rechtbank het boetebesluit: 5,5 verloren jaren. Vraag II: En wat heeft dat opgeleverd voor de BV Nederland? Vraag III: en voor de patiënt? Voor wie de de IBMG zegt, blijkbaar itt de huisartsen, zich te bekommeren. Goede zorginkoop vergt inderdaad gezonde machtsverhoudingen. Maar laten we dan eerst eens vaststellen: 1. wat goede zorginkoop is 2. wat een gezonde machtsverhouding is 3. wat een machtsverhouding in deze feitelijk betekent.

Kwestie van of je een vertoog wilt blijven voeren en houden binnen het politiek-economisch discours. Onderhandelingspositie van de huisarts, ook collectief, is amper van toepassing. Ik zat bij die besprekingen met VGZ: dat waren slechts dictaten. Overigens wordt de prijs van vele tarieven, niet alleen in de huisartsenzorg, gewoon niet-kostendekkend door de NZa opgelegd of indirect via “ketenzorggroepen” afgesproken waar je als individueel huisarts weer niets mee kan: het is dan slikken of stikken. En bij overschrijding BK- huisartsenzorg krijgen we achteraf, collectief een korting via de NZA van Schippers om de oren. Wat is dan die vermeende marktmacht?