Initiatieven om het kortingspercentage te verzachten hebben het tij niet gekeerd. De huishoudelijke hulp toelage, een subsidie op de eigen bijdrage, heeft niet geleid tot behoud van grote aantallen banen. Ook een wettelijk verplicht kostendekkend tarief heeft het politiek niet gehaald. Er is alleen een gedragscode voor gemeenten opgesteld om kostendekkende tarieven te hanteren. De praktijk is dat een aantal gemeenten huishoudelijke hulp heeft geschrapt, andere gemeenten hebben geknepen op het aantal uren, op de tarieven of ze hebben een combinatie van beide geïntroduceerd. De conclusie is helder: in de maatschappij bestaat te weinig draagvlak voor het collectief betalen van huishoudelijke hulp die wordt aangeboden door fatsoenlijke werkgevers met personeel in loondienst. Wat overblijft is huishoudelijke zorg die wordt verleend door goedkopere alfahulpen of door zwartwerkers. Maar dat durven de landelijke en lokale politici in het werkgebied van TSN niet hardop te zeggen.
Jan Torny
Jan Torny, oprichter van Thuiszorg Service Nederland, gaf bij zijn afscheid in 2011 aan dat zijn bedrijf in rustiger vaarwater was beland. Hij had het bedrijf een paar jaar daarvoor verkocht aan Asito. Niets was minder waar. TSN kreeg de jaren erna de rekening gepresenteerd van het expansieve opkopen van noodlijdende thuiszorgafdelingen van grote ouderenzorgorganisaties. TSN nam thuiszorgafdelingen over van Meavita, van Evean en van Sensire. Het zittende personeel werd overgenomen en ook de daarbij horende cao- verplichtingen. En daarmee ook het gebrek aan flexibiliteit om op kosten te sturen. Na ontslaggolf na ontslaggolf en een verloren poging om de lonen te korten, is het doek gevallen. Algemeen directeur Zion Jongstra is altijd helder geweest over de consequenties van beleidskeuzes. Tegenover dagblad Tubantia verklaarde hij in september dat 2012 en 2013 verliesgevend waren en dat het verlies over 2014 was uitgekomen op €10 miljoen. Hij gaf aan het niet te kunnen volhouden om onder de kostprijs te blijven werken. Dit jaar dreigde eveneens een verlies van 10 miljoen.
Achter de oren krabben
Met het verdwijnen van TSN moeten gemeenten en het Rijk zich achter de oren krabben wat ze willen met huishoudelijke verzorging. De vraag is of in deze markt een ander bedrijf de thuishulp wel kan verlenen. Alfahulpen kunnen maar een deel van de oplossing bieden en niet alle 40.000 cliënten van TSN beschikken over genoeg financiële middelen om zelf een thuishulp in te huren. Wat te doen voor arme ouderen zonder ondersteunend netwerk? Of is dat anno 2015 hun eigen verantwoordelijkheid?
Als bedrijven een dienst aan bieden die onder de kostprijs ligt dan is er geen houden meer aan zeker niet voor grote organisaties die zich niet flexibel genoeg kunnen opstellen. TSN heeft gewoon te lage aanbestedingen gedaan (met als enkel oogmerk omzetstijging?) met als gevolg dat andere partijen die wel een reeele uurprijs hebben neergelegd uit de markt zijn gedrukt. En dan de lage aanbesteding korten op het loon van de werknemers.
Tsja… wie de schoen past
De conclusie is helder: in de maatschappij bestaat te weinig draagvlak voor het collectief betalen van huis.
Duidelijk een maatschappelijk totaal achterhaalde stelling.
Maatschappelijk dient vervangen door gemeentes en rijk.
TSN is het begin. In 2016 zullen veel meer zorgaanbieders sneuvelen onder het Wmo regiem.
Elk weldenkend mens weet dat geen enkele zorgaanbieder tegen de Wmo tarieven kan leveren of een gezonde bedrijfsvoering kan realiseren.
Het is een illusie om te denken dat professionele zorg kan worden gesubstitueerd door goed bedoelde burenhulp of vrijwilligers. Zeg dan gewoon eerlijk, wij hebben het geld er niet meer voorover beste Staatssecretaris van Rijn.
De z.g. besparing in de zorg wordt overgeheveld naar het UVW voor alle ontslagen zorgmedewerkers en mensen die de zorg nodig hebben blijven ontgoocheld achter.