Toezichthouders moeten zelfstandiger opereren en vaker in gesprek gaan met de werkvloer en de maatschappelijke omgeving van de zorginstelling. Hiervoor pleit de Wetenschappelijke Adviesraad van de Nederlandse Vereniging van Toezicht in de Zorg en Welzijn (NVTZ) in het rapport ‘Tussen Besturing en Samenleving’.
De adviesraad van de NVTZ wijst
een slager zijn eigen vlees laten keuren werkt ook niet: is gebleken
Heel begrijpelijk dat deze toch nooit aan de bak komen?
Laat mensen toezicht houden, die niks meer te maken willen hebben met het functioneren in de zorgwereld.
Dan zul je wel zien, dat er objectief gehandeld wordt!
heel goed
ambassadeur pgb persaldo
3e alinea
En wanneer het Stafbestuur, OR en CR worden uitgenodigd om met de RvT echt het debat over de wezenlijke zaken te voeren en zich vrij voelen om te ‘praten’ is men een eind op weg.
Wanneer een bestuurder wordt aangesteld die niet één of meerdere keren bij vorige werkgevers met problemen is vertrokken is men al een eind op weg.
Vervolgens zorgen voor een goed management informatiesysteem waardoor de RvT op de goede momenten wordt geïnformeerd over de juiste onderwerpen. Dat zet de bestuurder aan tot het geven van aandacht aan juiste onderwerpen.
En wanneer het Stafbestuur, OR en CR echt worden uitgenodigd om met de RvT echt het debat over de wezenlijke zaken en zich vrij voelt om te ‘praten’ is men een eind op weg.
Last but not least de bestuurder niet te veel ‘buiten laten spelen’.
De RvT zich diep in de organisatie te laten bewegen veroorzaakt eerder meer meer onnodige onrust dan dat het oplossingen aandraagt.
Misschien moet je het toezicht splitsen: een club die toezicht houdt op kwaliteit en een club die financieel toezicht houdt. Verantwoordelijkheden en hoofdelijke aansprakelijkheid zijn nodig om goede mensen te krijgen die er ook energie in stoppen.