Op zich is er niets tegen dat zorgfinanciers (overheid en zorgzorgverzekeraars) alleen de kosteneffectieve zorg (= economisch en goed) vergoeden en de niet-kosteneffectieve niet of maar gedeeltelijk. Maar ik zie nog niet dan aan de twee basisvoorwaarden daarvoor is voldaan:
1. Behoorlijke zorgconcentratieregels. In casu: behoud van bereikbaarheid van zorg. Dat zien we aan het Gemini Ziekenhuis in Den Helder. Tijdelijk gered, maar hoe gaat dat aflopen? Moeten mensen in die regio straks alsnog naar Alkmaar, 40 kilometer verderop, zelfs voor de spoedeisende hulp?
2. Behoorlijke zorginkoopregels. Volgens een bericht op Zorgvisie is het zelfs t.a.v. de volumenormen een chaos, hanteren verschillende zorgverzekeraars verschillende regels. En van behoorlijk(e) zorgresultaatmeting c.q. kwaliteitsassessment is überhaupt nog nauwelijks sprake. Het draait voornamelijk nog allemaal om structuur- en procesindicatoren, waarvan zelden is aangetoond dat die een sterke correlatie hebben met de zorgresultaten.
Het lijkt er dus op dat hier hetzelfde geldt als voor de hervorming langdurige zorg: te snel en te ondoordacht, gedreven door bezuinigingsdrift. De muren worden ook hier al gemetseld zonder dat er eerst een behoorlijk fundament is gelegd.