Ooit ervaarde ik als jonkie op het bedrijf waar ik werkte het volgende: een maatregel (bijvoorbeeld afdwingen van mantelzorg) is altijd in het voordeel van degene die de maatregel uitvaardigt en GELDT TOT HET NIVEAU DIE DE MAATREGEL UITVAARDIGT.
Voorbeelden: mensen die 2 a 3x de Balkenendenorm ‘krijgen’ vergaderen maanden over 25 euro AOW verhoging per maand of zelfs per jaar * Oud minister Mevr van der Hoeven, maar ook Cohen (PvdA) hebben twee !! 24-uurs verpleegsters voor hun partner !!!!!!!!! Nog een: dezelfden die uitgevaardigd hebben dat de gewone man moet werken tot 65 jaar werken halen 60 jaar niet eens; uitgeblust van het kletsen (wat zeg ik dat netjes) en het koffiedrinken.

Neoliberalisme anno 2013 :
‘Als je ziek bent, bent je een loser.
Psychische problemen? Vogel het uit in je familiekring, of kennissenkring.
Consult specialist? Je bent verdacht. Ga toch naar je huisarts!
Huisarts meer werk dus? Strafkorting voor de huisarts.
Ouderen? Dat zijn de parasieten van onze maatschappij.
Dementie bestaat niet; het is gewoon psychisch, een ingebeelde ziekte .
Zo ja dan toch , dan gooien we er een deltaplan tegenaan. U weet wel: een paar miljoen, op een ziektelast van miljarden.
Tot slot: Zorgverzekeraars zijn de redding van dit geteisterde land. Iemand moet immers de bad guy zijn. Zorgverzekeraars zijn de meest onderschatte en onbegrepen groep van onze maatschappij; zij maken winst, maar dat is natuurlijk geen winst, maar resultaat! En bovendien: de arme verzekeraars moeten namelijk wel voldoen aan de strenge solvabiliteitseisen. ‘
We leven in een mooi land.
Tegelijkertijd mogen wij allen wel eens in de spiegel kijken: democratie!
Wij hebben allen zelf gestemd op deze onkunde.

Regeltjesland wordt steeds ”’leuker””. Niet de leugen regeert hier , maar steeds meer ….de domheid . Leve Zwitserland en zijn referendum.

Mantelzorg verplicht stellen?
Wist niet dat de VNG en de bestuurlijke overheden de macht hebben om mensen die zich schuldig maken aan MEDEMENSELIJKHEID en NAASTENLIEFDE (wat geen van beide gelukkig strafbaar is) te VEROORDELEN tot DWANGARBEID!!!
Wel zo? DAt wordt een leuke zaak voor de strafrechter.

Ben bang dat de ambtenaren teveel met de botte bijl afhandelen.
Empathie en medeleven etc zijn in het beroepsleven van de zorgverlener van belang

Wanneer je door een handicap of ziekte afhankelijk bent of bent geworden van langdurige zorg, dan bevind je je al in een meer kwetsbare positie. Wanneer er vanuit de gemeente dan ook nog extra druk wordt uitgeoefend op mensen die door hun eigen omstandigheden geen mogelijkheid zien om de mantelzorg voor jou als persoon met een ziekte en/of handicap op zich te nemen, druk je daarmee diezelfde persoon nog verder in een afhankelijke en extreem kwetsbare positie. Hierbij voorzie ik dan aan een escalatie in toename van (ouder)mishandeling. Mantelzorg op deze manier afdwingen is afstevenen op het schrijven van een gitzwarte bladzijde in de aanstaande geschiedenis van de zorg. Voor mij vergelijkbaar met de gitzwarte bladzijde waarin binnen de psychiatrie bijvoorbeeld ECT- behandeling als pressiemiddel zijn ingezet. Ik kijk dan ook met dit soort berichtgeving de toekomst van de zorg met grote zorgen tegemoet en hoop dat dit idee snel als ‘onzalig’ en ‘moeten we niet willen’, naar de prullebak wordt verwezen.

Bezuinigen is moeilijk, en de kaasschaaf levert onvoldoende op. Wat nu? Dichter bij huis organiseren goedkoper? Zouden ambtenaren zoveel slimmer zijn dan zorgkantoren? Zou hierdoor de bureaucratische laag uit de zorgorganisaties zichzelf wegbezuinigen? Zullen gemeenten normen durven stellen, wanneer je wel professionele steun krijgt en wanneer niet?

ik heb met liefde mantelzorg verleend aan mijn ouders die helaas allebei tegelijk ziek werden en na een jaar intensieve zorg dag en nacht beiden in een kort tijsdsbestek overleden zijn. daarnaast een baan en drie jonge kinderen resultaat lichamelijk helemaal opgebrand in de wao terecht gekomen 6 jaar moeten knokken om daar weer uit te komen een studie gaan volgen hard werken om weer wat te bereiken en nu zie ik werkzaam in de gehandicaptenzorg familieleden worstelen om tot het eind toch zoveel mogelijk voor hun kind/ broer /zus te doen omdat er geen vrijwilligers te krijgen zijn om hun te helpen ouders van ver in de 70/ 80 die nog met hun kind op pad gaan om toch tijd en aandacht te geven terwijl ze eigenlijk niet meer kunnen.clienten die vereenzamen omdat er niet voldoende tijd voor begeleiding is wij werken hard om het sociale netwerk in kaart te brengen en om dit in stand te houden maar het houdt ook ergens op hoor.

2.Het wordt tijd dat iemand eens in gaat zien, dat dergelijke kreten onzin zijn en dat ervoor het geld wat gemeenten krijgen van het rijk goede en adequate zorg geleverd kan en moet worden.Ik zie nu al wat er bij ouders aan jarenlange ellende is vanwege een gehandicapt kind.Ze weten het altijd beter en het pakt te vaak verkeerd uit. Hoe dan ook: ik wil niet door mijn buren gewassen worden en/of door mijn vrienden verpleegd.

Maar natuurlijk, de gemeenten die het geld krijgen om zorg te bieden doen dat het liefst niét, dat is nu al zo.Als ik alleen al kijk hoe belabberd Hardenberg zorgt voor de zorgvragers,dan hebben we nog wat ellende tegoed. En hoe zouden ze nu mensen willen verplichten mantelzorg te verlenen.Je zult maar zoals ik geen familie meer hebben. Gaat de gemeente dan alle tijd die ze moeten steken in het vinden van goede hulp voor mij, steken in het vinden van nog een ver familielid die dan ook over de 70/80 is net als al mijn vrienden en die niet eens meer over de gezondheid laat staan over de auto beschikken?En krijgen al die zorgvragers dan alles gratis? Dacht het niet.Jaren betalen voor een scootmobiel aan de gemeente die het liefst nog geld overhoudt van het geld wat aan gehandicapten moet worden besteed, (daar doen we leuke dingen van)dat is al een van de voorbeelden.Dat krijg je als je het werk laat doen door mensen die al niet eens weten hoe moeilijk het leven van zieken en gehandicapten kan zijn + totaal geen inlevingsvermogen hebben omdat ze zelf fit en vief op de tennisbaan staan elk weekend en al piepen als hun grote teen zeer doet.Het is maar goed dat het CIZ indiceert, want als zij dat moesten doen, dan waren alle gehandicapten nog slechter af.

Het is een misvatting dat mensen na +/- 30 jaar hypotheek sparen en aflossen welgestelde burgers zouden kunnen zijn. En welke bank geeft een lening van 10- 15.000 euro voor de aanschaf van bv een traplift? Gaan de gemeenten nu buren verplicht stellen de buurman te moeten gaan wassen, als zijn kinderen te druk zijn met werken, opvoeden, burn-out overleven etc, etc.
Waar is dit land mee bezig?

We moeten wel erg veel van de overheid, veel en lang werken, kinderen opvoeden, actief betrokken zijn bij de scholen waar de kinderen les krijgen, sporten voor de gezondheid zodat langer doorwerken ook haalbaar is,veel geld besteden zodat de economie weer aantrekt. Dan heb hebben we nog een eigen huis te onderhouden, vrienden en familie zien en dus ook de nodige aandacht geven. Wanneer dit laatste een verplichting wordt, nog erger een verantwoordelijkheid van familie/vrienden dan wordt ons leven te druk, niet leuker ook niet voor de zorgvragers die in dit drukke schema moeten gaan passen

Het lijkt erop dat we hier het Duitse model langzaam maar zeker aan het invoeren zijn. Oma niet vallen hoor, anders moeten we je naar een verzorgingshuis in Bulgarije sturen.

twee vragen roept het standpunt van de VNG op.
1. legt de VNG de verplichting bij de zorgafhankelijke neer of bij diens mantelzorgers? en hoe wil ze de verplichting dan effectueren, als de zorgafhankelijke zelf daarvoor geen middelen heeft?
2. hoe wil de VNG (potentiële) mantelzorgers verplichten zorg te bieden?
Belangrijker nog vind ik, dat de opstelling van de VNG miskent, dat mensen die een beroep doen op het zorgaanbod van de gemeenschap vaak voordat ze daartoe overgaan al heel lang op hun directe omgeving hebben gesteund. Juist omdat die omgeving de nodige (mantel)zorg niet meer adequaat kan leveren, wordt dit beroep gedaan. De overheid miskent dat, als ze denkt dat ze een (eerste) aanvraag kan terugverwijzen naar de mantelzorg. Maatwerk kan dit natuurlijk verhelpen, maar in mijn ervaring werkt een gemeentelijk beroep op maatwerk doorgaans juist andersom. Dat lijkt hier ook het geval.