De concentratie en spreiding van vaatchirurgie en oncologische zorg komt in een beslissende fase. Edwin Maalderink, bestuurder van Streekziekenhuis Koningin Beatrix in Winterswijk, trekt aan de bel. “We lopen in een trechter waarin het lijkt of er maar één uitkomst mogelijk is: concentratie.”
Zorgconcentratie is essentieel voor een goede (kosten)effectiviteit, maar het moet wel aan een aantal regels voldoen. Die regels heb ik gevat in een matrix die te vinden is op https://gezondezorg.org/zorgconcentratie.php#matrix. (De gegevens in Inleiding zijn gedateerd, maar de rest van die pagina zou nog onverkort van toepassing moeten zijn.)
Het totale veld van de zorgniveau ’s doet denken aan de supply chain constructie. Zonder het geheel in aanmerking te nemen kan geen goede beslissing worden genomen over veranderingen in/van 1 onderdeel van de ketting. Dat vergt coördinatie annex management van de supply chain. De ontwikkeling daarvan in een systeem van marktwerking is doorgaans in handen van de dominante partij. Maar indien er een goede marktmeester is, bijvoorbeeld de overheid, kan deze er ook voor zorgen. In het laatste geval mag vanzelfsprekend geen sprake zijn van verborgen argumentatie bij de overheid wegens private belangen. Dan liever een dominante marktpartij die er duidelijk belang bij heeft de eindgebruiker te dienen.
De kwaliteit van de zorg moet beter gemeten worden en transparant zijn. Schaalgrootte is van belang, maar is niet de enige factor. Anders zou Vroom & Dreesman ook nog bestaan. Er wordt te veel gekwartet om volumenormen te halen, terwijl de volumes van complexe zorg naar de beste dokters zouden moeten gaan (ongeacht hoeveel zij er doen). Ik begrijp dat dit niet simpel is in de uitwerking, maar dat zou wel het doel moeten zijn.