Staatssecretaris Martin van Rijn begon zijn nieuwe klus in het veld. Iedere zichzelf respecterende belangenclub dan wel zorgaanbieder, dan wel gemeente, mocht op de aandacht van de staatssecretaris rekenen. Charmant, die inspraak, maar wat heeft de zeepkistenrace van Martin van Rijn nu eigenlijk opgeleverd?
Uitstel
Voorlopig veel uitstel. Want het rond kerst 2013 aangekondigde wetsvoorstel voor de Wet langdurige zorg bleef uit tot maart 2014. Hoewel Van Rijn eigenlijk het voorstel voor de zomer af had willen ronden, ging het definitieve voorstel, na veel gekrakeel en wat aanpassingen, uiteindelijk pas in september naar de Kamer. Voor de zorginstellingen en de gemeenten betekende dit een lange periode van onzekerheid. Zorginstellingen begonnen alvast met het ontslaan van personeel en gemeenten hakten in de huishoudelijke hulp. Personeelsgebrek leidt tot minder of slechtere zorg; denk aan de heisa rond sommige verpleeghuizen waar demente ouderen aan hun lot worden overgelaten. Van Rijn wil het niet, maar het gebeurt wel.
Jeugdggz
Nu is het weer de jeugd-ggz. Begin dit jaar heeft Van Rijn nog eens benadrukt dat gemeenten verantwoordelijk zijn voor de nieuwe ouderbijdrage. Maar gemeenten houden zich helemaal niet aan de afspraken. De ene na de andere grote stad – Amsterdam, Den Haag, Rotterdam, Utrecht – int de ouderbijdrage niet. Kleinere gemeenten in de provincie volgen hun voorbeeld. Lokale politici bieden ook geen steun, want er zijn binnenkort Statenverkiezingen en het uitstel van de ouderbijdrage is een leuk snoepje voor de kiezers. Je weet maar nooit, misschien komt er wel afstel van.
Zorg
Het vele uitstel en de inspraakrondes lijken de zorg geen goed te doen. Gemeenten bezuinigen zo hard dat dit ten koste gaat van het zorggeld en de huishoudelijke hulp. De kwetsbare cliënten in de gehandicaptenzorg weten ook lang niet allemaal waar ze aan toe zijn. De sociale werkvoorzieningen zijn of worden wegbezuinigd waardoor de nog zelfredzame ‘mensen met een beperking’ weer duimen moeten draaien. En de staatssecretaris? Hij polderde voort.
Ik kan niet anders doen dan me aansluiten bij de vorige drie reageerders. Polderde Van Rijn maar eens wat meer en dacht hij maar eens wat meer over zaken na, zou ik zeggen. De gevolgen van zijn beleid voor o.a. de kwaliteit ouderenzorg zijn dramatisch voor niet-vermogende ouderen.
Ja, ja hij, de trein dendert en poldert voort en dan wel nietsontziend roekeloos en zonder enig (boeren)verstand. Dit had er nooit in dit tempo doorgejast moeten worden, wellicht had het er zelfs nooit doorgejast moeten worden. Want er kunnen grote vraagtekens gezet worden achter de ‘bezuiniging’ en de ‘betere zorg’ die dit alles moeten opleveren. Inmiddels wordt ook steeds duidelijker dat de afgelopen kabinetten met VVD en ook het huidige kabinet een rokende puinhoop van ons mooie Nederlandse zorgstelsel achterlaten. Operatie geslaagd, patient overleden!
Inderdaad, het uitstel is het punt niet maar de sneltreinvaart waarin de maatregelen ons allen door de strot worden geduwd.
Klets. De problemen worden niet veroorzaakt door uitstel, maar juist door het idiote tijdpad dat was uitgestippeld, waarbij een en ander per se in één klap op 1 januari 2015 van kracht moest worden. Dat is ronduit onbehoorlijk bestuur.