Instanties, bestuurders en managers hebben voor allerlei onzinnige dingen tijd en geld en het mantelzorg onderzoek is HELAAS niet representatief (51 !!). Ik zou het als instantie niet eens durven zeggen. Misschien moeten we naar het systeem bij leidingevenden: het salaris is deze maand HELAAS niet compleet. Maar dat is niet erg, ik kom/kwam in veel verpleeg- en verzorgingsinstellingen en ik stel heel treurig vast dat de mantelzorger zich inspant omdat hij de zorg (waar hij dik voor betaald) ONVOLDOENDE vindt: te lang op het toilet, kamer niet voldoende schoon, soms verkeerde medicijnen (medicijnen van de grond oprapen), eenmaal douchen per week (als er tijd is !!), nooit of nauwelijks naar buiten, niet of nauwelijks helpen bij eten, zelden opbeurende zin of een arm om de schouder, geen privacy, geringe ontspanning, versnaperingen als er een kracht is. En dat wordt nu uitvoerig besproken door mensen die zorgen voor twee of meer 24-uurs hulpen als het zover is met hun partner, ouders of directe familie. WAT EEN ELLENDE.

Caren, lijkt me fijn om ook met jou mailcontact te hebben. Wat Gericke zegt in zijn betoog is volkomen waar. Ik ben dan ook erg benieuwd naar jouw plan. Ik was zelf mantelzorger voor mjn moeder, maar kreeg zo’n 2 jaar geleden het verbod om nog voor mijn moeder te zorgen, omdat ik har zo ongeveer “mishandelde”.Dat stond er niet met die woorden, maar bleek overduidelijk it de tekst. Ik had al 6 jaar voor mijn moeder gezorgd en nu had ik kennelijk inens de behoefte haar te mishandelen. Het resulteerde wel in meerdere verboden en dar werd ik verre van vrolijk van!
Dus graag mailcontact.

Dat mag

Gericke, mag ik contact met je opnemen? Ik betreur jouw ervaring en heb een plan waarmee we het anders kunnen aanpakken.

Hoeveel onderzoeken er gevraagd en ongevraagd wel niet worden uitgevoerd in de zorgsector. Daarnaast schieten berdrijfjes en kantoortjes als paddestoelen uit de grond. Die zien wel brood in alle mankementen die een zorgbehoeftige tegenkomt. Zelfs in een branche die systematisch door de minister en consorten gesloopt wordt, blijft er kennelijk nog voldoende aan de strijkstok hangen.
Doorgaans zijn het onderzoeken die zelden de cliënt wat opleveren. Wat uit het onderzoek tevoorschijn komt wist ik al vele jaren en met mij nog veel anderen. En het is al die jaren niet veranderd ook al trokken velen aan de bel, en het zal na dit onderzoek ook niet veranderen. Als mantelzorger hebben wij de professionele zorgverleners niet anders dan als tegenstander moeten gewaar worden. Ze wisten alles beter, en bedachten voortdurend iets waardoor de zorg minder werd. Voortdurend waren ze uit op minder werk en natuurlijk ging dat ten koste van de zorg. En als je dat niet accepteerde werden ze er nog gemeen bij ook door met leugens en bedrog smerige verhalen op te hangen over ons.
Wat vandaag onder professioneel wordt verstaan heeft niets met zorg te maken maar alles met het voldoen aan protocollen en beleidsnota’s. Je moet als professional helemaal niet goed kunnen verzorgen, als je maar weet hoe en waar het in de papieren staat is voldoende. Het verschil tussen professionele zorgverlener en mantelzorger is wel heel duidelijk: de eerste heeft geleerd om zo weinig mogelijk zorg te verlenen en de familie wijs te maken dat ze alles doen wat nodig is. En de mantelzorger levert zorg uit zijn hart, hij heeft altijd zin om zorg te geven, is niet lui, voelt de zorgvrager aan en is niet gehinderd door slecht management.