Mensen (burgers, patienten, slachtoffers, hoe je ze ook noemen wilt) voeren in dit soort situaties bijna altijd een ongelijke strijd. Dat komt omdat onze maatschappij alleen GOED HANDELEN kent. FOUT HANDELEN accepteren we niet. Vreemd, want de beide handelen horen bij elkaar. Ik pleit als Amiz voor een nieuw paradigma, en dat luidt: HANDEL GOED bij FOUT HANDELEN.

Als je met MediRisk te maken krijgt, moet je over veel doorzettings- en incasseringsvermogen beschikken. Ze voeren een beleid van:
1. voortdurend geen brieven beantwoorden;
2. zelfs niet reageren op rappelbrieven;
3. hardnekking brieven richten aan de verkeerde persoon, ook na verzoek om dit correct te doen;
4. met rare tegenargumenten aankomen;
enz. enz.
Mensen die bij Medirisk terechtkomen, hebben al het een en ander meegemaakt in het medisch circuit, vaak ook MTC.
I.p.v. zaken netjes af te handelen voert MediRisk een brutale campagne om mensen te ontmoedigen om te vragen waar ze recht op hebben: een fatsoenlijke behandeling c.q. vergoeding.

MediRisk heeft sinds haar bestaan een belangrijke rol gespeeld in het laag houden van de financiele aansprakelijkheid van Nederlandse Zorgaanbieders. Dat is op zich goed, maar in een aantal gevallen is de vergoeding onverantwoord laag. Niet alleen suggereert de hoogte van het bedrag dat de fout klein was, het reduceert ook de prikkel om fouten te voorkomen. Ook vind ik het zorgelijk dat MediRisk haar beleid richt op het zo effectief reduceren van de uitkeringshoogte. Dat heeft tot gevolg dat gelijke patienten niet gelijk behandeld worden. MediRisk zou wat meer oog kunnen hebben voor haar rol en de maatschappelijke verantwoordelijkheid die hoort bij die rol.