Dat blijkt uit de antwoorden van de minister op de vragen van PvdA-Kamerlid Agnes Wolbert.
Risico
Wolbert stelde vragen naar aanleiding van onderzoek door de Landelijke Huisartsenvereniging onder bijna 1000 huisartsen. Hieruit blijkt dat 94 procent wordt geconfronteerd met zorgmijdende patiënten. Patiënten die bijvoorbeeld geen geld hebben voor medicijnen of aanvullend onderzoek als lab of röntgenfoto’s. Patiënten die dus onnodig lang rondlopen met klachten, langs de lijn staan en het risico lopen op complicaties. Met alle gevolgen van dien, omdat er zwaardere ingrepen nodig zijn in de tweede lijn.
Weinig onderbouwing
Volgens de bewindsvrouw valt het allemaal wel mee. Als belangrijkste argument voert ze vier onderzoeken aan die ze heeft laten uitvoeren. Ze stelt: ‘Uit deze onderzoeken is niet gebleken dat er sprake is van een tendens dat patiënten om financiële redenen afzien van zorg’. En daar heeft ze zowaar een punt, want drie van de vier onderzoeken gáán helemaal niet over zorgmijden.
Het enige onderzoek dat wel betrekking heeft op zorgmijden is het onderzoek van GFK Intomart. Maar hoewel het volgens de regels van de kunst is uitgevoerd, valt op de uitgangspunten het nodige aan te merken. Zo wordt gemeten “hoeveel mensen met een gezondheidsklacht afzien van een bezoek aan een arts”. Hiertussen zit dus ook de patiënt met buikpijn die even aankijkt of het overgaat. Juist daarom kijkt het LHV-onderzoek alleen naar de mate waarin patiënten die al bij de huisarts zitten ervoor kiezen om het advies van hun huisarts niet op te volgen.
Vervolgens splitst het GFK-onderzoek dit in “gewenst” en “ongewenst” zorgmijden. Een bizar fenomeen, want wat is gewenst? Wanneer een klacht vanzelf verdwijnt? Dat weet je pas achteraf. Of wanneer onnodige dure hulp wordt vermeden? Daar is juist het deskundige advies van een huisarts voor nodig. Laat één ding duidelijk zijn. Het is nooit gewenst dat patiënten om financiële redenen het advies van hun huisarts niet opvolgen.
Maatschappelijk probleem
Opvallend is vooral dat VWS het Nivel eind 2012 een onderzoek liet uitvoeren onder haar consumentenpanel. Uit dit onderzoek bleek duidelijk dat sprake zou zijn van zorgmijden bij een verhoging van het eigen risico naar 350 euro. Een onderzoek dat wél over zorgmijden gaat in tegenstelling tot de onderzoeken van NZa, Vektis en Census. Maar om onverklaarbare reden heeft dit onderzoek de recente Kamerbrief niet gehaald.
Patiënten die geen geld hebben om het doktersadvies op te volgen zijn een serieus maatschappelijk probleem. Toch lijkt het alsof de minister vooral op zoek is naar argumenten om in de aanstaande miljoenennota het eigen risico verder te verhogen. Ze gaat daarbij voorbij aan de dagelijkse realiteit waarmee duizenden huisartsen en hun patiënten geconfronteerd worden.
Bram Stegeman is vice-voorzitter van de Landelijke Huisartsen Vereniging en huisarts te Maarssen.
Mijn ggz zus slaapt in haar auto en voelt zich hier tot rust komen, ze wordt niet meer beter maar weigerd medicatie.ze geniet van de nacht.heeft een woning.hopenlijk volgen er meer zieke mensen.Mensen die eenzaam zijn , mensen die nog net niet borderliners zijn.Niks opgesloten in inrichting maar lekker onderde blote hemel.welke gezonde mens zou dat niet willen.Om over na te denken groetjes paultjeb
Volksbedrog en manipulatie van het electoraat, met welbewust negeren van de gevolgen voor de (volks)gezondheid. Waarom was deze minister ook weer aangesteld ? Een gotspe, weg ermee !
ik kan alleen maar tot de conclusie komen, dat het departement zijn best blijft doen ongewenste informatie als niet bestaand af te doen. en de bewindslieden lijken alleen geïnteresseerd in de financiële resultaten (en wat andere bedrijfseconomische indicatoren, misschien).
Het verrast mij te horen dat het GFK onderzoek zo goed zou zijn. Ik was laatst bij een bijeenkomst met een aantal gezondheidseconomen en die brandden het GFK onderzoek af tot aan de grond. De consensus die middag was dat het huidige Nederlandse onderzoek naar zorgmijding niet verder gaat dan ‘scratching the surface’.
Nou kan ik dat niet goed beoordelen, maar een paar zaken vallen toch op. Zo zijn de eigen bijdragen in de GGZ teruggedraaid vanwege de onverwachte effecten. Als buitenstaander verwacht je dan dat de minister snel onderzoek laat doen zodat ze zich niet nogmaals aan dezelfde steen stoot. Het tegendeel blijkt waar. Zelfs het GGZ beleid is nooit geëvalueerd.