Veel ziekenhuizen kunnen niet voldoen aan de kwaliteitsnormen die radiotherapeuten, internist-oncologen en oncologisch chirurgen hebben opgesteld. Ze zouden moeten stoppen met kankerbehandelingen, tenzij ze kunnen voldoen aan de nieuwe eisen. Ziekenhuizen hebben een jaar de tijd om aan de eisen te voldoen. Dat meldt Medisch Contact.
Voor de behandeling van maagkanker geldt
We moeten in Nederland vanwege de patientenveiligheid,kwaliteitsborging en kosteneffectiviteit streven naar gespecialiseerde topklinische ziekenhuizen.
Topklinische ziekenhuizen die samenwerken met Academische Centra.
Algemene en/of categorale ziekenhuizen dienen nauw samen te werken met deze Topklinische Ziekenhuizen.
Groepspraktijken van de huisartsen behoren goed samen te werken met algemene ziekenhuizen.
Een soort hierarchie in het aanbod is, denk ik wenslijk.
Gezien de bezuinigingen, die er allemaal gaande zijn, kun je de rekening hiervan niet alleen bij de burger leggen maar ook bij de hulpverlener.
Vooral geen gouden bergen beloven of gelijk zeggen ‘gelijk opereren’ en van dergelijke paniekzaaierij.
Van belang de vorens en tegens voorlichten en of de kosten opwegen op het te verwachten resultaat.
zie Harm Kuipers, hoe hij er over denkt, maar dit is dan ook een wetenschapper!
Soms is het een voldongen feit, dat altijd opereren of medicatie niet het gewenste effect geeft!
Gezien de bezuinigingen, die er allemaal gaande zijn, kun je de rekening hiervan niet alleen bij de burger leggen maar ook bij de hulpverlener.
Vooral geen gouden bergen beloven of gelijk zeggen ‘gelijk opereren’ en van dergelijke paniekzaaierij.
Van belang de vorens en tegens voorlichten en of de kosten opwegen op het te verwachten resultaat.
zie Harm Kuipers, hoe hij er over denkt, maar dit is dan ook een wetenschapper!
Als oncologisch patiënt kan ik het hier hartgrondig mee eens zijn.Het wordt tijd dat er eens iets/veel gaat veranderen, want patiënten moeten maar afwachten wat hen ten deel valt.Bovendien is de communicatie met de patiënt vaak zo beroerd dat dát alleen reden moet zijn om op te stappen.Ik ben in Duitsland verder gegaan met de behandelingen, omdat ik geen enkel vertrouwen meet had in wie dan ook hier.Als ik nu weer problemen zou krijgen dan ging ik linea recta naar het AVL en verder naar geen enkel ziekenhuis tot voor mij duidelijk was, dat er samen werd gewerkt en overlegd én dat er ervaring was opgebouwd. Nu de ziekenhuizen een jaar de tijd te geven om ‘bij te spijkeren’zou mij in elk geval geen enkel vertrouwen geven.Daarvoor heb ik té veel meegemaakt.