Door een opeenstapeling van nadelige maatregelen voor gehandicapten is hun maatschappelijke positie in gevaar. Zorginstellingen moeten in de Wmo met uiteenlopende partners aan de slag om basisvoorzieningen in de lucht te kunnen houden. Dat blijkt uit het artikel over gehandicaptenzorg in het eerste nummer van 2011 van Zorgvisie magazine, dat vrijdag verschijnt.
Mensen met een beperking krijgen onder
Inderdaad, waar het om gaat is de cliënt en zijn of haar kwaliteit van bestaan. Daar hoort bij een gewaardeerde plek in de samenleving. Ik zie Jo gelukkig ook collega’s die samen met mensen met een beperking, hun netwerk en goedwillende woningbouwcooperaties en gemeenten op en proactieve manier de handschoen oppakken. Gelukkig weet ik dat jouw visie strookt met het VN Verdrag van de Rechten van mensen met een beperking. Erbij mogen horen en meedoen is een van de sleutelwoorden. De Federatie van Ouderverenigingen heeft destijds in de persoon van P. de Graaf meegewerkt aan de totstandkoming van het Verdrag op een bijeenkomst in New York. Nederland moet overigens nog ratificeren. Het zou fijn zijn als de ouderverenigingen een signaal zouden afgeven richting overheid dat hier een sleutel ligt. Dat ze haast moeten maken met de ondertekening. Met het Verdrag hebben we de visie en kunnen we na ratificatie samen met mensen met een handicap actieplannen maken. Gericht op de kwaliteit van bestaan van mensen met een beperking en de samenleving. Wat dat gaat hand in hand. En met Jo Terlouw wil ik het belang onderstrepen van wat de Amerikaanse Independent Living beweging zo mooi verwoord: ‘ Noting about us without us’.
Hans Kröber , bestuurder Pameijer en voorzitter van de Coalitie voor Inclusie.