een van de ergste regels is dat bij een electronisch dosier ook alles nog een keer uitgeprint moet worden en in een papieren dosier moet en dat bij elke wijziging. Dit is dus dubbel werk.

Enerzijds wil de staatssecretaris ontbureaucratiseren en anderzijds moeten we van het zorgkantoor extra bureaucratie uitvoeren om te voorkomen dat we een deel van ons budget mislopen. Het lijkt er op dat de linkerhand niet weet wat de rechterhand doet in zorgland

Wij leven in een land waar de “bezigheid voor elkaar'(lees=regeltjes maken om elkaar bezig te houden) hoogtij viert. Dit is vanuit het verleden zo ontstaan en elke bij de zorg betrokken partij, in welke vorm en situatie dan ook, heeft zo zijn eigen (financiele)regels, voorschriften en voorwaarden. Allemaal “heilige huisjes” dus. Daar komen we in de toekomst niet zomaar van af want dan moeten de “groten in de zorg”van hun zetel komen en dat gaat echt niet gebeuren zonder dwang. Dus ijdele hoop mag maar verwacht niets in dit land t.a.v. de verlichting in de zorg…

nou maak je borst maar nat!
Griekenland erger?
heel de zorg is vergeven van de semi-ambtenarij, ik bedoel pennelijkkers
Eindelijk wordt de zorg betaalbaar!

Eigenlijk is het heel simpel.
Als de opleidingen goed gekwalificeerde verpleegkundigen en verzorgenden leveren kun je er toch op vertrouwen dat de zorg okay is? Ouderwetse eindtermen en vaardigheidstrainingen! En natuurlijk altijd niveau 4 en/of 5 op een afdeling (daar ging het mis) en gewoon meeeeeer personeel aan het bed. Dat verdien je terug!
Laat al die controlemiddelen dan achterwege. Als de zorg dan onvoldoende is (misschien meten met periodieke clienten enquetes) moet er iets aan de voorwaarden gedaan worden. Al die regels die bureaucraat beschrijft zijn “Overdone”.
Dus ja, Goed initiatief!!! ben benieuwd.

Goed initiatief!

Bureacratie in de zorg is als een januskop: om het op te lossen worden er nieuwe regels gemaakt. Ik geloof hier al lang niet meer in: in drie jaar tijd is in de V&V het aantal te leveren producten vervijfvoudigd, terwijl er in de zorgverlening niet wezenlijk is veranderd. Ik verantwoord nu in minuten, per 5 minuten, in dagdelen, in etmalen, in dagen, etc. Ik verantwoord nu “productie” 3x; twee maal voor het zorgkantoor per maand en eenmaal voor het CAK. Allemaal dezelfde productie, maar drie te controleren want elke keer wordt er net iets anders gevraagd. Als er iets mis gaat in de zorgketen, zijn we vaak weken bezig. Ieder houdt vast aan de eigen beleid. De zorgaanbieder wordt momenteel bestookt met nieuwe declaratiesystematieken, opgepompte zorgleefplannen, onleesbare beleidsstukken, overhevelingen van de ene financieringsbron naar de andere, elk jaar wijzigende kwaliteitsmetingen, die vaak papieren tijgers blijken te zijn,etc etc.
M.a.w. waar zijn we toch in hemelsnaam mee bezig. Op zich leuk zo’n traject, maar kijk eerst wie deze khafkiaanse puinhoop heeft laten ontstaan. Tijd voor een parlementair onderzoek lijkt me….

Regel 1,niet schrappen.
Voor alle langdurig opgenomen, psychiatrische patiënten.
EEN vakantiedag,in 2011.

Meer vertrouwen? Nee, daar is geen aanleiding toe. Het moet gaan over efficiënter toezicht. Daar is nog een wereld te winnen.

Ik weet wel een regel die kan worden verwijderd: de wettelijke verplichting voor zorgaanbieders om de kwaliteit van hun zorg transparant te maken.

Een heel goed initiatief dat m.i. op heel veel plaatsen navolging moet hebben. We zijn volledig doorgeschoten met regeltjes en protocollen die de normale werkprocessen ernstig verstoren. Het begon met 1 regeltje dat nog niet veel tijd opslokte, toen kwam er nog een bij en inmiddels moet er een bijbel aan regels afgewerkt worden alvorens de daadwerkelijke klus kan beginnen.