Nu weet ik inhoudelijk van deze casus af en kun je niet anders concluderen dat de betrokken gynaecoloog beter zijn werk had moeten doen. Deze arts heeft op zijn werkmonitor ruimschoots waargenomen dat de ongeboren baby tijdens de bevalling qua cortonen in de gevarenzone kwam. De arts heeft hierop totaal geen actie ondernomen maar wel opdracht gegeven de oxytocinepomp te verhogen. Het ongeboren kind had voor toedienen van oxytocine een normale hartslag volgens het CTG.Baring was kunstmatig ingezet omdat het slecht ging met de moeder iv.m aanhoudende hypertentie. Betreffende arts is gevraagd om een sectio toe te passen waarvan hij afzag. Naar mijn inzien is deze arts volledig aansprakelijk voor diens falen.Let wel, inn deze casus zijn meerdere blunders door hem toegepast. De inspectie heeft in haar rapport slechts weergegeven wat een externe deskundige in deze heeft waargenomen en dat er niet volgens de geldende richtlijnen gewerkt was. Voor mijn gevoel komt deze arts er goed vanaf en had hij bestraft mogen worden met een schorsing.

Het is heel verdrietig als een baby sterft.Je vraagt je af of het voorkomen had kunnen worden.
Je zoekt een oorzaak.Misschien de arts,de verpleegkundigen.Toch is het belangrijk dat niemand er mee gediend is om afgebrand te worden.Alles nagaan op een menselijke wijze lijkt mij zinvol.Mensen die hier geen kaas van hebben gegeten zijn niet deskundig om een oordeel te geven.Ik hoop voor alle partijen dat er goed gecommuniceerd kan worden hoe het een en ander heeft kunnen gebeuren.Er zijn nu meer mensen slachtoffer.Zo jammer.
Voor de ouders: Heel veel sterkte met dit grote verlies.

In bovenstaand artikel wordt geschreven: ‘Het college legde de maatregelen op omdat zij een zwangere vrouw niet goed genoeg hebben behandeld met als gevolg het overlijden van haar baby.’ Mijn inziens heeft de auteur van bovenstaand artikel – net als de auteurs van diverse krantenberichten over hetzelfde onderwerp – de uitspraak van het tuchtcollege niet goed gelezen. Het tuchtcollege oordeelt namelijk helemaal niet dat de dood van het kind het gevolg is van het onjuist handelen. Zie paragraaf over ‘Causaal verband’.

@ Hans, Triple en Giselle. De parallel die Nico trekt met dood door schuld is in principe juist. Dood door schuld kan het gevolg zijn van het nemen van een bewust of onbewust risico dat niet genomen had hoeven worden (ondermaats gedrag). Dat is hier aan de orde. Toch is het lastig om artsen die met grote regelmaat beslissingen nemen die fout kunnen aflopen, op vergelijkbare wijze te berechten als bijvoorbeeld een zwemleraar. Punt is wel dat de losse houding naar artsen toe geleid heeft tot het ontbreken van elementaire veiligheidssystemen die in elke andere risicovolle branche wel aanwezig zijn. Nico is dus terecht verontwaardigd, ook al is het juist dat artsen door de wetgever anders worden behandeld.

Het is een beetje een trend om snel en respectloos te roepen dat iets niet deugt en naar allerlei organen te lopen (ombudsman) of te wraken etc. De vraag is of dit de zaak wel goed doet en of de patient (slachtoffer) er niet nog extra door getroffen wordt. Het gaat er niet om of de professional iets strafbaars gedaan heeft, maar iets verwijtbaars. Dat wordt zeer zorgvuldig gewogen, kan ik wel zeggen, want ik zit zelf in diverse tuchtcolleges.

Het is een beetje een trend om snel en respectloos te roepen dat iets niet deugt en naar allerlei organen te lopen (ombudsman) of te wraken etc. De vraag is of dit de zaak wel goed doet en of de patient (slachtoffer) er niet nog extra door getroffen wordt. Het gaat er niet om of de professional iets strafbaars gedaan heeft, maar iets verwijtbaars. Dat wordt zeer zorgvuldig gewogen, kan ik wel zeggen, want ik zit zelf in diverse tuchtcolleges.

Heel triest dat een baby sterft maar niet alles is te voorkomen. Het idee van de maakbaarheid van het leven is volgens mij nogal doorgeschoten.

En inderdaad: de inspecteur heeft zeker niet overal kaas van gegeten. Ik kan mij heel goed voorstellen dat die met een bepaald vooroordeel aan het onderzoek beginnen en met een tunnelvisie aan de slag gaan. In eigen kring meegemaakt dat ze klinkklare onzin verkondigen als absolute waarheid. Als medicus ben je dan wel de klos, ook al heb je alles netjes volgens de regels gedaan.

Zo is het, Hans!
Kijk maar naar de VS en de documentaires, die daar oa. door M.Moore gemaakt worden.
Patienten worden er letterlijk het ZH uit gegooid en aansprakelijkheidspremies zijn voor Gynaecologen niet meer op te brengen.
Allemaal het gevolg van een totaal doorgeschoten “Claimcultuur” met dat soort gevolgen.
Worden we daar beter van?

Nico, jij weet werkelijk niet waar je het over hebt. Je hebt recht op vrijheid van meningsuiting, maar ga je gewoon bezighouden met je eigen werkzaamheden. Op dit soort ongenuanceerde uitspraken zit niemand te wachten. Medici worden niet beschermd maar aan de schandpaal genageld tegenwoordig. Als ze opzettelijk fouten hebben gemaakt is dat terecht. Maar meestal is de werkelijkheid wat genuaceerder en hebben mensen oprecht voor hun patienten gestreden. Als jij straks voor acute hulp op de SEH komt is er niemand meer die je wilt helpen, omdat medici en ander zorgpersoneel direct allerlei claims boven het hoofd hangen. Er hoeft maar 1 ding verkeerd te gaan en ze hangen. Dat zal een zeer defensieve en kostbare geneeskunde tot gevolg hebben. Als we dat met z’n allen zo willen dan krijgen we het ook zo. Die situatie laat niet lang meer op zich wachten

Ik snap die beslissingen van de tuchtraad nooit. Eigenlijk hebben ze (voor mij) altijd in hoge mate de schijn van ‘collega’s onder elkaar’ en weinig te maken met rechtspraak. Als (ook al is dat volgens de ‘aangeklaagden’ (nog) niet helder bewezen) de baby is overleden agv gebrekkig handelen, onvoldoende zorg of welke oorzaak dan ook die de betreffende ‘specialisten’ conform hun beroep beter hadden moeten uitvoeren, dan is er volgens mij gewoon sprake van “dood door schuld” en is niet de tuchtraad maar de rechtbank de aangewezen juridische plaats waar dit behandeld moet worden. Geen ‘berisping’ of ‘waarschuwing’ als straf maar gewoon de normale straf die bij ‘dood door schuld’ hoort: een paar jaar cel.
Waarom moeten toch medici altijd zo nodig beschermd worden en een uitzonderingspositie in ons strafrecht hebben? Het “recht” en de ‘rechtspraak’ geld gewoon voor iedereen, ook medici.