Het Haagse beleid om ziekenhuisbestuurders macht te geven over medisch specialisten gaat grote schade aanrichten. Dat stelt bestuurskundige Paul Frissen in de focus Governance in het novembernummer van Zorgvisie magazine.
Het streven de positie van de
Macht corrumpeert, maar waar en bij wie niet????
Een kritische houding, gezond verstand, openheid en een goed functionerende pers en klokkenluiders zijn een bittere noodzaak.
In ons umc is een medicus voorzitter van de RvB dit doet hij op grond van zijn kwaliteiten om leiding te geven aan een groot bedrijf wat een umc toch is.
Ik denk dat deze constructie ook algemene ziekenhuizen mogelijk is zolang er goed leiderschap vertoond wordt.
De medisch directeur is lid van de raad van bestuur en niet de vertegenwoordiger van de medisch specialisten, vaak het tegendeel zelfs. Een medische staf die niet zelfstandig zijn beleid kan bepalen (lees einde vrije vestiging) wordt een papieren tijger die het patiëntenbelang niet meer kan borgen tegenover de RvB. Dit is de kern van het dispuut dat nu gaande is.
Even serieus: wanneer de vrije vestiging wordt afgebouwd, dient aan een andere bestuursamenstelling gedacht te worden in het ziekenhuis, liefst landelijk hetzelfde model, dat recht doet aan de sterke kwaliteitseisen van de specialisten. Een medische staf kan die rol vervullen, maar wellicht de medisch directeur. PS misschien een idee om soort bestuursverkiezing in te gaan voeren in ziekenhuizen?
Kwaliteit is niet alleen het domein van de professionals in de zorg. Naast (als het goed is samen met hen) doordachte meetsystemen, zijn de percepties en opinies van patiënten van grote waarde als het gaat om de kwaliteit van de zorg. Om die reden ook achterhaalt de BorstkankerVereniging Nederland (BVN) met haar Monitor Borstkankerzorg online de klantenbeleving van zorgkwaliteit.
als ik het goed begrijp is de stelling dat medisch specialisten “minder open” over hun prestaties zouden zijn bij invoering van een dergelijk systeem. Maar de vraag is: wat is het alternatief ? Het is een illusie om te denken dat de huidige situatie (aantoonbaar) beter is. Wil er voor patienten en/of verzekeraars enig aangrijpingspunt zijn om in dialoog te raken over kwaliteit, dan moet op eenduidige wijze die kwaliteit worden inzichtelijk worden. Ik ontken niet dat er risico’s zitten aan de genoemde weg, maar bij gebrek aan een alternatief is het in ieder geval een stap in de goede richting. Zeker daar waar het de vrijgevestigde specialisten betreft.
Met de strekking van het verhaal van Paul Frissen ben ik het wel eens. Er wordt al lange tijd om de hete brei heen gedraaid, maar uiteindelijk ontkom je niet aan het publiceren van cijfers over je resultaten. Natuurlijk zijn er haken en ogen aan dit systeem, maar er zal zeker een prikkel van uit gaan om aan kwaliteit te werken. Probleem is natuurlijk dat in deze tijd van marktwerking de raad van bestuur ook geen enkel belang heeft bij het publiceren van ongunstige cijfers. Daar zijn raden van bestuur ook heel goed in.
Ja hoor… een bestuurskundige (wat doe je dan eigenlijk?) gaat vertellen dat medisch specialisten gaan liegen over hun prestaties als zij minder macht krijgen… Logisch, en er is geen andere partij in dit geheel? Patienten, verpleegkundigen, verzorgenden, etc…. Is meneer de bestuurskundige even vergeten zeker. Maatschappen van medisch specialisten hebben teveel macht in een ziekenhuis. Als zij fouten maken wordt de naam van het ziekenhuis genoemd maar het ziekenhuis kan er heel moeilijk iets aan doen. Een al jarenlang bestaande kromme situatie!