De huisvesting van gehandicapten in woonwijken leidt op minstens zes plekken in Nederland tot conflicten over ernstige geluidsoverlast. Dat schrijft De Volkskrant vandaag. Buren zeggen in de krant dat er veel zwaardere gehandicapten geplaatst worden dan vooraf was toegezegd en dat het geschreeuw door merg en been gaat.
De afgelopen twintig jaar zijn de
Ik kan me daar wel wat bij voorstellen. Die herrie is een probleem voor de buren, maar ook voor de mensen die de herrie maken en hun collega’s plus het personeel. Maar ik kan me niet voorstellen dat er geen overleg is tussen de instelling en de buren. Al was het alleen al om uit te leggen waarom sommige mensen met een verstandelijke beperking en (vooral) bijkomende problemen zoveel herrie maken en dat het soms het omgekeerde effect heeft als je ze dwingt stil te zijn. Dat vergt dikwijls een andere benadering, waar misschien onvoldoende personeel voor is. De buren zouden ook kennis kunnen maken met de individuele mensen die de herrie maken, zodat ze die ook persoonlijk kennen. Dat kan leiden tot meer begrip, aanvaarding en rust. Maar daar zullen alle betrokkenen natuurlijk al aan gedacht hebben en mee bezig zijn geweest.