ik vind dat de zorgkosten voor deze doel groep[en] zeer ten koste gaat van hun zelfs ze hebben echt niet veel te besteden voor zo nu en dan leuke dingen omdat dr botweg geen geld meer is voor hun ..ook ik hoor dr in thuis ik heb ook mijn beperkingen ik moet ook veel betalen aan t cak voor 1x per week een dagbetseding te kunnen doen t is niet leuk meer ….ik moet zeggen dat de zorg aleen maar duurer word en dat wij als gehandicapten maar moeten zien hoe we t redden

ingrid,
Er zijn gemeentes die veel te weinig geld geven.
Die mensen voor hulpmiddelen laten betalen,het cak inhouden
en dat niet aan cak doorgeven.
Tevens zijn er gem die van rijks wetten gem wetten maken,.
Die ook de zieken geld kost.

vreemd dat de een wel en de andere zieke geen reisgeld krijgt.Ja ninn ik ben met je eens ziek zijn geeft ook fin problemen.
Maar ze zien ons niet of willen niet dat wij als zieken nog met dat beetje plezier leven.Ik wil graag weten bij welke gemeente je moet betalen voor hulpmiddelen?
Wmo,ers moeten net zo,veel betalen als de bus.
Langzaam maar zeker worden zieken klaar gemaakt om achter de geraniums te wachten tot …

ik woon in een awbz woonvoorziening en ik heb een uitkering en ik kan je vertellen dat als ik alle verplichten dingen heb betaald zoals mn eigen bijdrage en verzekeringen blijft er bijna niks over. Dus Wat @tjark zegt is niet waar. Heel veel mensen hebben vaak geen idee hoe duur de benodigde hulpmiddelen zijn zoals een tillift of een aangepaste elektrische rolstoel.Als ik dit zelf moet betalen dan koop ik gelijk maar geraniums om er achter te zitten!

bewoners hebben inderdaad een uitkering en houden een bedrag aan zak en kleedgeld over. Wat wordt vergeten is dat daar ook de zorgverzekering en kosten voor wasgeld/levensmiddelen voor eigengebruik(voor bezoek) afgaan en dan houden ze echt niets over.
Op de reactie van tjark wil ik wel even een reactie geven. Ook ik heb familie leden gehad die een kapitaaltje hadden gespaard, maar dat was in de jaren dat ze werkten bij sociale werkplaats, loon mochten houden en wonen/zorg volledig werdt betaald.

Bewoners krijgen wél een uitkering van UWV, SVB of gemeente. Een eigen bijdrage wordt ingehoudn voor het CAK. Wat men overhoudt is een vast bedrag zak-en kleedgeld.

@tjark reininga: helemaal mee eens. Mensen die nu al heel lang in een zorginstelling wonen, hebben in de loop der jaren een aardig kapitaal kunnen opbouwen (ervaring in familiekring), terwijl een uitkering toch bedoeld is om in de eerste levensbehoeften te voorzien en niet om een spaarrekening te spekken.

Ben het met Tjark eens, in feite wordt de instelling een soort woningcorporatie. Volgens het puntensysteem kan men de huur bepalen en door gezamelijke inkoop kan men goedkoop energie en water inkopen. Het lijkt dan meer op studentenhuisvesting dan een klassieke woningcorporatie.
Enige misvatting, mensen die in een AWBZ-instelling wonen krijgen geen uitkering omdat de AWBZ alles betaald. Ze krijgen alleen een soort maandelijks zakgeld voor extraatjes.

toch heb ik het gevoel dat hiermee de zaak op zijn kop wordt gezet. principieel is het juist dat mensen uit hun reguliere inkomen huisvesting en levensonderhoud moeten betalen, ook als zij in een zorginstelling verblijven. de extra voorzieningen die mensen met een handicap (en ouderen) vaak nodig hebben, worden nog steeds uit de AWBZ betaald. de gedachte is, dat meer mensen door dit ‘scheiden van wonen en zorg’ zelfstandig, althans in hun eigen huiselijke omgeving, (kunnen) blijven wonen. velen geven daaraan, zoals bekend, de voorkeur en voor veruit de meeste mensen is het ook de meest bevredigende leefsituatie.
voor mensen die nu al met de verdwijnende zzp-indicaties in een zorginstelling verblijven hoeft er in fysieke zin niets te veranderen. wel zullen zij een reële huur moeten gaan betalen voor hun woonruimte en voor een reëel bedrag in hun eigen levensonderhoud moeten bijdragen. maar dat kan het probleem niet zijn, zij hebben immers een inkomen, in de meeste gevallen een uitkering. en wellicht hebben zij, doordat de AWBZ ook in huisvesting en levensonderhoud voorzag, nog wat vermogen opgebouwd als appeltje voor de dorst. daarvan zullen zij dan nu gebruik moeten maken.

De gevolgen voor mensen met een beperking zijn m.i. nog veel groter.
Zij moeten dan zelf gaan zorgen voor betaling van de huur, aanvagen huursubsidie en betaling van de enegriekosten. Naast waskosten ook zorgen voor een eigen inboedelverzekering en aansprakelijkheidsverzekering.