All inclusive, wonen met een plus, lekker wonen, zorgeloos wonen, verdienmodellen struikelen momenteel over elkaar heen. Dergelijke concepten hebben met elkaar gemeen dat de bedenkers ervan zeker weten hoe de senior wil wonen, verzorgd worden en welke behoeften ze verder hebben. En daarmee zijn het allemaal concepten, producten en ideeën die vooral in theorie inspelen op de markt. Men denkt ermee de oplossing te hebben voor wat de klant/ bewoner/ senior wil hebben, maar is dat in de praktijk wel zo?

Standaard maatwerk

De producten lijken vooral om de bestaande financieringsvormen gebouwd. Gestandaardiseerd maatwerk noemen we dat, maar voor wie? Waar heeft men nu écht behoefte aan? Waar wil men wonen? Klanten denken niet in concepten of in financieringsvormen. Zij hebben een behoefte, los van producten, richtlijnen, procedures en financieringsvormen. Die maken het alleen maar duur en ingewikkeld. Het vertrekpunt van nieuwe concepten moet veel meer zijn wat is de toegevoegde waarde voor de klant? Wat draagt het bij aan de kwaliteit van leven en hoe kan hij of zij genieten van de oude dag met de zorg die nodig is en zonder last te hebben van regels en procedures?

Gewoon thuis

En kijk ook waar men wil wonen. Voor de meeste mensen is de ideale locatie gewoon thuis. En voor een groeiende groep ouderen is dat in de buurt van het ‘oude’ huis omdat de omgeving zo veilig en vertrouwd is. Velen van hen hebben behoefte aan mensen die hun zorgen uit handen nemen en vooral zorgen voor ontspanning.  Denk aan onder andere helpen in de huishouding, een dagje uit naar een oudje kennis of vriend, samen boodschappen doen en met elkaar een hapje eten. En daar hoort ook persoonlijke verzorging bij. Ouderen bepalen graag zelf wanneer ze willen eten en met wie, hoe laat ze gaan slapen en hoe lang. En ze vinden het prettig als een vertrouwd iemand met ze mee kan naar de dokter. Daar moet veel meer het aanbod op worden afgestemd zodat er een leefomgeving en beleving ontstaat die passen bij deze mensen als die ‘oude goedzittende jas’.

Onvoldoende toegevoegde waarde

Het huidige aanbod aan nieuwe verdienmodellen lijkt vooralsnog afgestemd op de financieringsvormen die zijn gericht op de praktische zaken in het leven als zorg, eten, wassen, slapen, activiteitenprogramma ect.. Of zoals ze het vroeger zeiden: Rust, reinheid en regelmaat. Maar als we niet uitkijken verandert er weinig en zijn we alleen maar bezig met het oude aanbod van verzorgingshuiszorg in een nieuw (all inclusive) jasje steken. Daarmee creëren we onvoldoende toegevoegde waarde. En dat is niet in het belang van de klant en ook niet voor de eigenaar van een woongebouw voor senioren, leegstaand verzorgingshuis of serviceflat. De oplossing is simpel; begin bij de klant en kijk wat er voor nodig is om de kwaliteit van het leven van de klant te verbeteren. Dán kunnen we echt spreken van zorg en zorgen.

Gerard Thaens & Steven Schoorl

Partners in Zorgvastgoed