Veel teams zitten niet te wachten op taken die het middle management nu uitvoert. Wordt hun dat in de schoenen ‘geschoven’ dan gaat het <a href=’http://www.destentor.nl/regio/deventer/carinova-stevent-af-op-verlies-1.4903814′>mis.</a>

Tja kan allemaal verouderd zijn bv zelfsturing zonder middle management. 
Maar kan nog erger cliënten weer terug naar de woning en dagbesteding sluiten. 
Workhome heet dit ipv grofweg bezuinigingen.
De cliënt ‘ heeft ‘ hier baat bij terwijl men ern scheiding wil tussen wonen en dagbesteding. 
Dit bestaat al jaren maar dat snapt Den Haag niet
Terug naar de jaren 50.
Nog even en we gaan met de gehandicapten of vroeger geestelijk gestoorden de bossen in.
Kortom terug naar af en alleen om te bezuinigen
CLIËNTEN staan NIET meer CENTRAAL.
Eerst komt het geld dan de cliënt en nog verder daaronder de werkvloer

Tja, waren we maar eerder begonnen aan het meetbaar maken van systemen.

Los van de inhoud, is een discussie rond relevantie niet zo zinvol. Ik weet nog wel een 100-tal thema’s die in deze transitie-aanpak en ophypen van welzijn zinvol voor discussie zijn. Ik vind eerder het pleidooi om die rammelende wijkteams, mede rammelend door het achterwege blijven van echte regie en kaders vanuit gemeenten, te gaan voorzien van middenmanagers. Het langzaamaan in beton gieten van totaal nieuwe organisaties (eigen stichtingen) rond sociale teams is eerder een zorg en rijp voor nader onderzoek. Maar ja, die tegenwind is zeldzaam tegenwoordig, is oud-denken, defensief, protectionistisch, zo vinden de nieuwlichters en tegenstanders.

Zo weergegegeven lijkt het proefschrift onzinnig. De kritiek op het middenmanagement was niet dat het niets deed. De kritiek was dat het middenmanagement te loyaal was naar het hoger management, waardoor de inzichten en het belang van de werkvloer onvoldoende deel uitmaakte van het beleid van de organisatie.
Tel daarbij op dat de gehele managementkolom in sommige gevallen evenveel kostte als de werkvloer en het werd menigeen duidelijk dat zelfsturende teams, hoe imperfect ook, het beter zouden doen dan de hierarchisch aangestuurde thuiszorgorganisaties.
Vervolgens daalde de vergoedingen en moesten die laatsten gaan snijden in de kosten. Daarbij waren er twee opties: de grote organisatie opdelen in kleine aanbieders onder leidering van de middenmanager (het opheffen van het hoger management) of het wegsnijden van het middenmanagement.
Nu lijkt Lieke van Oldenhof te hebben aangetoond dat het middenmanagement wel een functie had. Het is voor mij onduidelijk waarom dat een relevante vraag was. Is er dan voldoende geld om het middenmanagement weer in ere te herstellen? En heeft ze aangetoond dat het installeren van het middenmanagement een goede besteding is van de zorgmiddelen? Of dat het beter was geweest als de grote organisaties waren opgesplitst in kleine organisaties zonder hoger management? Geen van allen. Bij deze een uitnodiging aan degenen die de relevantie van dit proefschrift kunnen uitleggen.