Persoonlijk aanvallen van personen of organisaties vind ik niet terecht, want als je bij iedereen zoekt is er eigenlijk best altijd wat te vinden om iets of iemand in diskrediet te brengen.Dat gaat dan lijken op politiek bedrijven en dan is de interesse van iemand, die zich 100% geeft voor zoiets geeft tot nul gereduceerd.
Daarom moet het systeem veranderen en de verantwoordelijkheden van een bepaalde functie goed uit de doeken worden gedaan.
meestal wordt gewezen naar de verantwoordelijkheden van de zorgverlener gekeken, maar de cliënt waar alles om draait kan daarin ook zomaar niet mee wegkomen.
Heel interessant gebied, waarin heel veel moet veranderen en materieéle kwesties naar de laatste plaats geschoven moeten worden

Waar rook is, is vuur!!
”Het personeel van Dichterbij heeft verontwaardigd gereageerd op de ontwikkelingen”, lees ik. Dat is dan, neem ik aan, zonder de anonieme briefschrijvers!!
Het Bestuur, de Raad van Toezicht, de Centrale Ondernemingsraad en de Clientenraad, zouden zich ook af kunnen vragen wat de reden is dat kennelijk ingewijden zich verplicht voelen de weg van de anonimiteit te kiezen!!.
Is er wel een cultuur dat je zoiets kunt bespreken met ‘de leiding’; durven de personeelsleden dat??.
Uit ervaring weet ik dat ondernemingsraden en clientenraden vaak in een heel sterk afhankelijke positie zitten (en vaak met de leiding meehuppelen).
Het is triest dat ‘de leiding’ zulke situatie geschapen heeft, al is het maar uit de zekere wetenschap dat de patienten WEER DE DUPE ZIJN.
‘De leiding moet/mag gerust van deze situatie wakker liggen, want mijn ervaring is dat ze niet (altijd) (geheel) vrijuit gaan.