De grootste kostenpost van de Zorg is het personeel, incl. Raden van Bestuur (ook voelen zij dat anders). Dat betekent dat Kwaliteit van Zorg ook arbeidszaken behelst. De casus Postmus was voor de Minister een uitgelezen mogelijkheid om dat te laten blijken. Het is niet alleen arbeidsrechtelijk maar ook een arbeidsminachtende en -onterechtelijke zaak.

Schippers heeft waarschijnlijk net het boek “”managers zijn struisvogels “”, gelezen en moet nu eerst bekomen van de schok van herkenning ??

Schippers is geen arts en dat wreekt zich. Ze geeft leiding aan een geheel, wat ernstig orgaanlijden laat zin. Het is geen steenpuist die opengaat in de VU. Het is de zoveelste etterbuil, die aangeeft dat de Zorg ernstig ziek is. Het wegsnijden van een buil bij de builenpest had geen zin. Pas het onderkennen van de oorzaken brengt de juiste oplossingen. Schippers heeft de ziekte consequent gebagatelliseerd, ook omdat ze niet weet, waarom een organisme ook zonder bacterieen ziek kan worden. De huidige tweede lijns Zorg behandelt op wat traumata en inderdaad weer opduikende infectieziekten na, slechts lifestylediseases. Ook kanker heeft de mens aan zijn civilisatiegraad te danken. Zivilizationskrankheiten, waar de vooroorlogse Geneeskunde in Europa geleidelijk grip op kreeg. Met preventie. Een vies woord in liberale kringen. De conflictsituatie in de VU is pathonogmonisch voor het wegglijden van onze geneeskunde in Anglo-Amerikaanse richting. En of Schippers het nu leuk vindt of niet, die is krankzinnig duur en brengt alleen kwaliteit voor wie het betalen kan. Ik zou maar wel eens een ritje naar Amsterdam maken, daar kun je echt wat van leren.Ook IGZ heeft geen tools om deze ziekte te onderkennen. Ik zou Ab Klink meenemen. Bij hem beginnen de kwartjes wel te vallen.

Besteedt Schippers net zoveel tijd — wat haar plicht is — aan het Postmus-probleem als aan haar hoedje op Prinsjesdag, waren we allang uit het probleem. Zij is hoofd van het Ministerie Zorg — dat wordt betaald en staat opgesteld voor ONS, de burgers, en om dan te zeggen: “Nee, ik doe daar niet aan mee”, geeft aan hoe een slappe knieen dat ze heeft, ondanks de lulpraat die ze ongetwijfeld uren kan spuien waarom ze dat niet hoeft te doen.