De onderhandelingen over een nieuwe cao VVT (Verpleeg-, Verzorgingshuizen en Thuiszorg) lijken niet op korte termijn hervat te worden. Dat meldt vakbond CNV Publieke Zaak. Volgens de bond stellen de werkgevers zich, ondanks een zelf uitgestuurde uitnodiging, inflexibel op bij het komen tot een goede basis voor hervatting.
Tijdens het vorige week gevoerde technische
Begin 20ste eeuw is het zorgstelsel ingevoerd. Op dat moment hadden mensen twaalf kinderen en geen cent te makken. Toen is ook het pensioennrecht ingevoerd. Dat er een begrotingstekort is prima, maar als ik zie dat de gemiddelde Nederlander in het bedrijfsleven best een aardige cent verdient en zijn moeder i het bejaardenhuis dumpt, dan moet hij niet zeuren. Ipods, leasewagens, koopwoningen, vakanties naar verre oorden, je huis dik met winst verkopen, 50tigers die geen handslag meer werken en alleen nog maar op Ibiza zitten. ER IS GENOEG GELD MAAR OP DE VERKEERDE PLEK.
Ik geloof dat we elkaar allemaal niet zo goed begrijpen. Het gaat er bij de meeste die in de zorg werken niet direct om, om meer te gaan verdienen, maar wij zijn het inleveren helemaal beu geworden. Wij moeten ons in allerlei bochten wringen om de bewoners goed te kunnen blijven verzorgen terwijl er “boven” ons mensen op hun luie reet het grote geld zitten te verdienen. Vaak voeren de mensen zo’n beleid dat extra bezuinigingen niet meer te voorkomen zijn. Deze personen krijgen vervolgnes een gouden handdruk, vertrekken om elders hun zakken weer te gaan vullen, laten een tehuis achter met een hoop ellende en hebben de nodige gedwongen ontslagen op hun conto staan. Is dit waar wij in Nederland op zitten te wachten? ik doe mijn werk in de zorg met veel plezier maar door de extra bezuinigingsmaatregelen gaat dit er snel vanaf. Laten wij er samen voor vechten om ons werk aantrekkelijk te houden en de zorgvragers hier niet onder te laten lijden.
Ik denk dat we een paar zaken uit elkaar moeten houden. De hoeveelheid geld beschikbaar voor de zorg, dit komt uit Den Haag / de zorgverzekeraars vandaan. Dat daar meer geld wenselijk is zal ik zeker niet betwisten. Ik zie ook de schrijnende situaties aan het bed. Alleen geld wat er niet is kan je ook niet beteden.
Waar ik wel het verschil zie wat wij als zorg personeel verdienen. En in plaats van om me heen te wijzen naar “de managers” kijk ik in de spiegel. Ik wil minder belasting betalen, meer geld voor de zorg en ook nog meer verdienen. Dat gaat dus niet goed. Daar zullen we met elkaar over moeten nadenken.
Op overheids niveau gaat het ook niet goed. We geven meer uit dan wat er is. We hebben het over begrotingstekorten. Hier begint de structurele fout. Als je thuis meer uitgeeft dan je binnen krijgt, krijg je uiteindelijk ook problemen. Uiteindelijk heb je een regiment van deurwaarde voor je deur staan. Bij zorginstellingen gaat dit niet anders.
De conclusie voor mij is dan ook dat als we meer willen verdienen (en dit was de eerste aanleiding van dit artikel) dan zal er meer geld moeten binnen komen bij de zorginstelling (en die kans is nihil) of we zullen effectiever moeten gaan werken met elkaar.
Dus of niet zeuren over wat je verdient, of harder werker zodat er meer te verdelen is!
Te hoge eisen stellen, zegt Thuiszorg belangen hierboven. Ik weet niet wat u onder hoge eisen stellen verstaat maar 1x douchen in de week, is volgens mij geen hoge eis… Nee, het gaat hier over de vraag of de werkers die aan het bed staan de rekening moeten betalen. Kijk dat er minder geld moet worden besteed, is een vaststaand feit. Het gaat hier om de kwestie; waar blijft het potje geld van de overheid, wat GEMEENSCHAPSGELD is?? Het wordt nl. verkeerd verdeeld. Het is heel simpel: 1 euro is en blijft 1 euro. Het muntstukje kun je op verschillende manieren besteden. Waar het voor bedoeld is, is de primaire zorg!! Aan BED (ofwel aan de client), niet aan mooie gebouwen, met een nog mooiere inrichting aan bureau’s, veel opsmuk etc. Niet aan torenhoge onredelijke salarissen voor baantjes die geheel niet nodig zijn zoals allerlei hierarchielagen, wat alsmaar moet vergaderen. Want daar is NL goed in. Veel blablabla, nutteloze prietpraat. Het gaat nergens over, want zorgland gaat alleen maar achteruit ipv vooruit, waarvan akte. Dus er moet op landelijk niveau gekeken worden waar men erin slaagt efficiente zorg te leveren. Het moet gewoon mogelijk zijn. De verdeelsleutel veranderen en dan komen wij al een heel eind. Nogmaals, er hoeft geen geld bij, het moet ANDERS.
Het is natuurlijk makkelijk mopperen. Ik denk dat iedereen ook reeel moet zijn. Binnen de thuiszorg is het geen vetpot. Net zoals mensen thuis een stroom van inkomsten en uitgaven hebben die in balans moeten zijn hebben de vele zorg bedrijven dit ook. Je kunt niet naar de bank lopen en zeggen: “doe me nog maar meer krediet”. Als maaschappij moeten we leren tevreden te zijn. Niet als maar meer. Ik denk dat de krediet crisis ons voldoende heeft geleerd. Door steeds meer te willen dan eigenlijk kan loop je op een bepaald moment vast en in de problemen. Er is binnen de zorg zoveel geregeld hoeveel geld er aan wat uitgegeven mag worden. Dit wordt niet door de bedrijven maar door de overheid vastgesteld. Wij zitten toch niet in de zorg om alleen maar (veel) geld te verdienen, maar juist onze betrokkenheid bij onze medemens. Door te hoge eisen te willen stellen komt het hier op neer dat de overheid meer zal moeten gaan bezuinigen danwel de belastingen te verhogen. Dit willen we toch ook niet? Wij hebben het goed in Nederland en ja het kan altijd beter…maar kunnen we dit ook betalen? Ik verdien liever iets minder maar heb dan ook het geruste gevoel dat ik het niet aan mijn kinderen overlaat om onze schulden als maatschappij op te lossen. Ik hou van de mensen voor wie ik zorg, maar ook voor onze maatschappij waar ik (mede) verantwoordelijk voor ben.
De groeten Zorg, ik heb met veel plezier en passie gewerkt, maar wil ook graag voor mijn gezin kunnen zorgen. Ik stop er dus mee…laat het maar aan de “heren” over…het is toch zo gemakkelijk…kunnen ze een bijbaantje erbij doe. Of leuk voor de klanten…Poolse arbeiders aan je bed…lekker voor de communicatie…geeft ook zo’n vertrouwd en veilig gevoel. Zorg ik groet U na 17 jaar.
Het wordt tijd dat we echt gaan staken! Ik heb in het buitenland gezien ( Australië) dat het echt kan! Zak er maar in managers!!
Beste A. Thuiszorg
Stoppen met klagen??? Dit is geen klagen, dit is opkomen voor je recht!! We worden al veel te lang aan het lijntje gehouden. Iets bedenken om mij en mijn collega’s te redden?? Ik zal je zeggen dat ik genoeg plannen heb bedacht, alleen krijg dit geen gehoor. Overal hangt namelijk een prijskaartje aan. En zolang er te veel geld besteed wordt op diverse gebieden wat feitelijk NIETS met zorg te maken heeft, zal het nooit anders worden!!
IK hoef mijn collega’s te redden, daar is een dik betaalde bestuurder voor, die een bord voor zijn kop heeft!! Of boter op zijn hoofd, dat laat ik in het midden!
Er zijn ook organisaties die wel geinteresseerd zijn in ideeën van de medewerkers. Ik wil iederen oproepen om te stoppen met klagen maar mee te denken richting oplossingen. Bedenk een fantastisch plan om jou en je collega’s te redden.
Weet niet of ik het nog volhoud.
De werkdruk en stress, je wordt gewoon niet gewaardeerd, en steeds maar weer inleveren. En als je commentaar levert krijg je de wind van voren want dan ligt aan je zelf.
Bezuinigingen, geloof er niets van, als je om je heen kijkt wat er allemaal gebeurt, volgens mij weten ze niet wat zorg inhoud.
Het is geen machine die je aan en uit kunt zetten maar het zijn MENSEN. Schande gewoon.
Het is werkelijk een schande te noemen dat men zo arrogante houding heeft tegen het uitvoerend personeel! Het is al een jodenfooi wat men krijgt. En dan proberen het weinige wat er dan over is, nog meer uit te hollen. Onder het mom va bezuinigingen… Kom nou, hebben zij dan totaal geen idee wat het vak inhoudt? In het bedrijfsleven krijg je meer respect en waardering! Op deze manier wordt er nooit kwaliteit verkregen qua personeel. Het is classifiseerwerk geworden. Je zult er maar afhankelijk van worden…
Ik heb het gehad. Ik stop met de zorg. Heb inmiddels gereageerd op een leuke functie in het bedrijfsleven waar zowel de financiële waardering als de arbeidsvoorwaardlijke regelingen stukken beter zijn dan in de gezondheidszorg. Ik ben het strijden moe. Telkens weer stappen terug. No way.
gegreoet
En voorwaar ik zeg u:
Als de werkgevers hun zin krijgen stop ik ermee!
En met mij velen denk ik, ik ga geen enkele stap terug, het is mooi geweest!
Dan mogen ze zelf gaan verplegen, moet kunnen van die salarissen en de opinie die ze hebben over ons werk: het is duidelijk flutwerk waarvoor we niet meer dan een flutsalaris horen te verdienen. Nou dat moeten ze dan zelf ook kunnen, zo ver onder hun niveau,dat is voor hen een makkie!
Nogmaals: minder so called management met bijbehorende geldverspilling en betere voorwaarden voor de handen aan het bed!