Nieuw is interessant. Maar, budgettering en marktwerking? Dat is toch zoiets als water en vuur. Ik zal me wel vergissen want het nieuwe kabinet heeft juist heel expliciet in zijn beleid vastgelegd dat de marktwerking in de zorg moet worden doorgezet en zelfs uitgebreid. En inderdaad: de kranten zijn er duidelijk over, de budgettering is iets dat de ambtenaren hebben bedacht en niet iets waar de minister achter staat. Dat is een hele geruststelling. Toch maar even bellen met de ambtenaren wat zij in gedachten hadden dat de minister niet in gedachte heeft. Nou, die zijn er eigenlijk ook niet heel gelukkig mee. Een nog grotere geruststelling voor mij. “Hij gaat dus niet door, die budgettering?” “Jawel, die gaat wel door.” “Huh?…Dit begrijp ik niet.”
Onrust
Dan maar bellen met de veldpartijen. Om te beginnen met enkele zorgverzekeraars. “Hoe staan jullie er in?” “Nou, als ik eerlijk ben is het ons een beetje overkomen. We waren niet echt partij in deze.” “Maar jullie spelen toch een centrale rol als inkoper op de zorgmarkt, de beste kwaliteit tegen de laagste kosten?” “Ja maar, nu dus effe niet. Dit is bedoeld als tijdelijke overgangsfase om rust te krijgen zodat we straks als alles is gestabiliseerd weer vol aan de bak kunnen.” “Maar wat was die onrust dan?” “Nou dat het allemaal uit de hand gelopen was met die marktwerking.” “Maar jullie als zorgverzekeraars hadden toch de rol om dat te voorkomen? Trouwens, wat is er precies uit de hand gelopen?” “Zucht….. de budgetten, Dombo.” “Maar die waren er toch niet meer? Ze worden juist weer ingevoerd.” “Oh is dat zo? Daar zijn wij als zorgverzekeraars buiten gehouden. Trouwens waar praat je over: de budgettering van de ziekenhuizen of die van de medisch specialisten?” “Laat maar ..…”
Ongewild
Resumerend: het gaat dus om nieuw beleid dat is ontwikkeld door mensen die dat eigenlijk niet hadden gewild, dat niet past binnen de kabinetsdoelstellingen en waar de verantwoordelijken voor de uitvoer niet bij betrokken zijn geweest. Als u de weg nog weet, hoor ik het graag.
(Auteur: Jaap Maljers – ondernemer/investeerder in de zorg)
@ Erich Taubert, Tja echt ondernemen is risicovol. In het verleden was ondernemen voor medisch specialisten natuurlijk vrij van risico’s waardoor het begrijpelijk is dat er nu wat verwarring ontstaat onder medisch specialisten over de betekenis van het concept ondernemen. Echte ondernemers schatten risico’s in. En indien de zorguitgaven in een bepaald deel van de zorg snel stijgen dan mag je aannemen dat de overheid gaat ingrijpen. Hoe dat gebeurd is kan verrassen, dat het gebeurd niet.
Jaap Maljers, de schaapherder van zorgland nederland, speelt de vermoorde onschuld. Al voor de stelselherziening was bekend dat het Ministerie van Financiën vast hield aan het Budgettair Kader Zorg en erop zou toezien dat MinVWS zich aan de jaarlijkse begroting en aan de langetermijnplanning zou houden. De Raad van State had dan ook een vernietigend oordeel over de WMG en de Zvw zoals deze zou worden ingediend: “als de Overheid de voorgestane Wetten ongewijzigd aan de Tweede Kamer ter goedkeuring voorlegt komt de beoogde marktwerking neer op niets anders dan “gesimuleerde marktwerking van, voor en door Ambtenaren” en daarom geeft de Raad van State de Regering het advies de Zvw en de WMG terug te trekken en een nationaal ziekenfonds in te voeren.
Wie de weg helemaal kwijt is is allang bekend: Regering (politiek en ambtenaren) en hoe deze weer op de weg te krijgen is de uitdaging voor de burgerij en de Jaap Maljers onder ons. Jaap heeft makkelijk praten; hij heeft zijn schaapjes op het droge en staat aan de zijlijn zich te verbazen.
Zolang het Budgettair Kader Zorg in dit land blijft bestaan zal er niets veranderen in dit land. De WMG geeft de zorgverzekeraars en de Overheid echter veel meer macht dan voorheen en de Nederlandse Rechters houden doelbewust afstand als de Overheid ingrijpt in het kader van het algemeen belang. Slechts bij onmiskenbaar onrechtmatig handelen door de Overheid grijpt de Rechter in, op gepaste wijze.
Als Jaap Maljers een vent is dan dient hij de kar te trekken voor een Rechtszaak bij het EU Hof van Justitie te Luxemburg. Het EVRM wordt aldaar platgelopen door met name benadeelde partijen uit Nederland. Recent hebben de wooncorporaties hun zaak gewonnen en is de Nederlandse Overheid hard op de vingers getikt. Artikel 1, 1ste protocol Universele Rechten van de Mens wordt in Nederland met voeten getreden door de Nederlandse Overheid zelf!
Een zaak bij het EU Hof kost een 500.000 euro en vergt een zeer lange adem; eerst de hele rechtsgang in nederland en pas dan naar de EU.
Wellicht kan de AZIVO zaak nog worden heropgepakt?
Een goede schaapherder durft in te grijpen om zijn kudde te redden uit de klauwen van de Boze Wolf. Dus Jaap?
Niet alleen is dit lastig, het is de manier waarop de overheid bevestigd de meest onbetrouwbare partij in de zorg te zijn. Ondernemen is te risicovol. De overheid start en stopt initiatieven, registratiesystemen, financiering en bekostiging. Niemand weet waar we aan toe zijn. Wat vandaag kwaliteit en winst oplevert is morgen onacceptabel en een verliespost. De organisatie is onbegrijpelijk, onvoorspelbaar en onbetrouwbaar geworden. Innovatie, ondernemen, investeren, kiezen, superspecialiseren, klantgericht worden. Iedereen zit stil, wacht af en raakt gedeprimeerd. Specialiten en ondernemers, ziekenhuizen en verzekeraars zouden samen de zorg op een evenwichtige markt kunnen ontwikkelen. Echter niet met zo een onbetrouwbare politiek. Maljers scilderd een terecht beeld!
Waarom is dit lastig? Politiek gezien is het beindigen van de marktwerking onmogenlijk, maar de uitgavenstijgingen kunnen zo ook niet door gaan. De twee mogelijkheden binnen marktwerking om de kosten te beheersen (pakketreductie en eigenbijdragen verhoging) zijn niet effectief. Dus probeert VWS was anders, ook al is dat niet consistent met marktwerking. Iemand verrast (anders dan Jaap dan)?
Voorzover ik weet heeft de minister al gezegd het “oude” ambtelijke stuk met voorziene budgettering niet te ondersteunen en dat juist niet te wensen.
het lijkt er een beetje op dat het ambtelijk apparaat tegengas begint te geven nu de politieke leiding de weg dreigt op te gaan die het departement begin deze eeuw is ingeslagen. is de drijvende kracht daarachter de dreigende uitholling van de macht van het departement?