In de naturapolis hoeft de zorgverzekeraar maar 75-80% van het *marktconforme* tarief te vergoeden indien een verzekerde naar een niet-gecontracteerde zorgaanbieder gaat. Dat loopt ingeval van ziekenhuiszorg al heel snel in de papieren. En huisartsen en eerstelijns fysiotherapeuten waren al uitgesloten van de art. 13-wijziging, om diverse redenen.
Er is dus al een grote drempel, de zorgverzekeraars hebben dus al grote imacht. Een nog grotere macht zou voorbehouden moeten zijn aan een single, publieke zorgverzekeraar, onder directe controle van het parlement.
Verder ontbreken in veel zorgsoorten behoorlijke kwaliteitsassessments. Zo wordt in ziekenhuizen het ziektelastverloop zelden of nooit gemeten, terwijl het in de curatieve zorg primair gaat om het ziektelastverloop. Behoorlijke assessments is één van de vier voorwaarden waaraan voldoen moet worden alvorens de vrije zorgaanbiederkeuze af te schaffen.
Voorlopig nog maar even niet doen, dus. Als men het überhaupt al zou moeten doen, gezien de mogelijkheden die de naturapolissen nu al bieden.

Ik ben benieuwd wat er uiteindelijk boven water komt als de reden van dit gedrag van de minister, want het is toch erg vreemd dat Schippers en de ZV dit willen doorduwen ondanks het gebrek aan onderbouwing en de grote weerstand in de samenleving.

Een twijfelachtig fundament dat niet meer is dan theoretisch drijfzand van een paar dolgedraaide, bestuurskundigen, politici, zorgverzekeraars en economen kan geen basis zijn. De “Homo Economicus” als dominantie discours als uitgangspunt voor een principieel ethische zaak zou allang zijn biezen moeten hebben gepakt. Schokkend is dat ‘t muntje blijkbaar in Den Haag nog niet gevallen is…