Veelbelovende titel, maar nu verder denken: ontsporende woningbouwcorporaties en huidige zorgverzekeraars zijn het product van het bedrijfsdenken van het New Public Government.
Uitgangspunt en gevolgen worden hier met feiten en voorbeelden geïllustreerd gefileerd:
http://www.respublica.org.uk/item/The-triple-whammy-that-cripples-our-public-services

Dat niet alleen zij hebben overal het voor het zeggen met 1, 4 milj op de bank bepalen zij straks naar welke arts jij kan en of je een operatie dan wel of niet krijgt, er twee mogenlijkheden , jij mag door of jij mag niet door in deze monopolie pozitie, doe u best

Herken het punt dat Lea Bouwmeester aandraagt en ben het ook van harte eens met reactie van AACM Maes; oplossing is integraal toezicht vanuit perspectief van burger/verzekerde en samenleving.
Om deze reden ontwikkelden wij geheel uit eigen initiatief het Improvement Model dat klant consequent als uitgangspunt neemt in relatie tot volgordelijk de 4 thema’s van de rode draad:
– Bescherming positie klant/verzekerde
– Continuiteit en bestaansrecht organisatie
– Kwaliteit en risico’s
– Maatschappelijk rendement en meerwaarde
Model is opgenomen inmiddels het register van Raad voor Accreditatie net als NIAZ, ISO, HKZ en Prezo.
Meerwaarde op bestaande modellen zagen wij in het feit dat het Improvement Model integraal toetst op zorg en bedrijfsvoering vanuit de naleving van de individuele klantwaarden, klanteis en klantbelofte, ook in maatschappelijke context en juridische positionering. Toetsing moet stevig zijn anders blijft het ”zwabberen”, fragmentariseren en ”gaten met gaten vullen”; met alle gevolgen van dien.

De politiek (wo de PvdA/Lea B.) gaf de verzekeraars de macht om het het binnenstromende premiegeld te gaan winkelen. De Kamer liet de NZa rommelen ten dienste van de dominante Marktpartijen, de bende van 4, met bewust toegestane ‘aanmerkelijke marktmacht’ maar zonder verstand van zaken.
Wat klaagt Lea B. nu dan over de verzekeraars terwijl iedereen met enig inzicht deze chaos in de zorg heeft kunnen voorzien.
Zorgkwaliteit leer je bijvoorbeeld op medische faculteiten gedurende 10-15 jr studie, in verpleegkunde opleidingen en door jarenlange werkervaring, in gekwalificeerde beroepsopleidingen als fysiotherapeut, diëtist, maatschappelijk werk etc
Van politici zoals Lea B. is het nogal naief te denken dat verzekeraars iets anders zijn dan ze zijn: de grote schadeverzekeraars zijn gefocused op risicobeperking en rendementsverbetering. En dat is ze met 10 miljard op de plank, ontegenzeggelijk goed gelukt. Premiegeld bijeengebracht door verplicht betalende burgers.
De politiek en Lea B. in het bijzonder, hebben een legitimiteitsprobleem.
Zeker nu ook nog de vrije artsenkeuze van gewone burgers wordt afgenomen.

Geachte webredactie,
Daar ik geen bronvermelding zie veronderstel ik dat mw. Bouwmeester di (desgevraagd?) tegen Zorgvisie heeft gezegd? Zou u dan ook de veelgestelde vraag hier (die dus kennelijk behoorlijk leeft) over het standpunt van mw. Bouwmeester vs. de art. 13 discussie aan mw. Bouwmeester willen voorleggen? En uiteraard even doorvragen als er niet direct een helder antwoord komt.

Het evenwicht is inderdaad zoek. Een volstrekt ontransparant proces dat zorginkoop heet bepaalt waar zorgvragers terechtkomen, of zorgaanbieders kunnen overleven en hoe zorgverzekeraars winst kunnen maken. Dit onder het kopje zorgbeleid en gereguleerde marktwerking. Er is alleen geen beleid en het is geen marktwerking maar oligopolie. En het heeft bijna niets meer te maken met een sociale verzekeringswet zoals we die in Europa gedefinieerd hebben en zoals ook nog steeds in de titel van de zorgverzekeringswet staat vermeld.

Absurditeit ten top is de indicatie meerzorg voor meervoudig gehandicapten. Een indicatie hoort uitgevoerd te worden door een onafhankelijke, objectieve instelling…… dus het zorgkantoor wordt verkozen (mind you!) De financier krijgt als opdracht fors te bezuinigen, maar dan blijft er ook geen ruimte meer over om ze de worst ‘winst maken’ voor te houden. Dat is een perverse prikkel waarna je zeker weet dat het fout gaat met de objectiviteit. (= verantwoordelijkheid politiek) Een zorgkantoor is ook een instantie waar je niet doorheen komt omdat niemand mandaat heeft om invulling te geven aan een indicatie meerzorg (er zijn ook geen regels voor. Ook hier:is de politiek veranwoordelijk voor). Je kind heeft al vanaf 1999 een hardheidsclausule, maar geschiedenis is niet meer interessant, Wat dat voor een gehannes oplevert en een tijdsduur van meer dan een jaar voor de doorzetter, kan ik hier niet kwijt. Mijn oorspronkelijke grote vertrouwen in de politiek is na 15 jaar wooninitiatief tot dichtbij het 0-punt gedaald.

Nu ‘oppositie voeren’ als vertegenwoordiger van een regeringspartij en straks lekker weer instemmen met Art.13. Dat is de PvdA van nú.

Tjezus Lea, dat dit zo zou ontsporen is toch al sinds Hoogervorst bekend? Hallo?!? En alle waarschuwingen hiertegen zijn toch bij de tweede kamerleden terecht gekomen? Jijzelf! De reacties onder dit artikel zijn opzienbarender dan jou bevindingen, hoe popiejopie je ze ook vergelijkt met de woningbouwverenigingen.

Wat wij merken als zorgverleners voor mensen met een verstandelijke beperking is dat verzekeraars voornamelijk bezig zijn met ‘hoe kunnen wij zo min mogelijk uitkering’ En als dit niet lukt met de huidige regels en procedures dan verzinnen we er wel een paar bij! Je wordt er moe van dat elk jaar deze mensen steeds opnieuw moeten bewijzen dat ze verstandelijk gehandicapt zijn. ‘En ben u het niet eens met het besluit dan kunt u bezwaar aantekenen’. Of het dan goed is. En wat een frustatie. Het bezwaar wordt meestal door dezelfde personen beoordeeld. Hoezo integer? Het hele systeem heeft maar één doel. Hoeveel geld hoeven we niet uit te keren. Inplaats van beooordelen wat iemand nodig heeft. Er wordt gekeken naar euros. En niet naar de zorg. We praten er over. Maar zodra het over geld gaat dan vergeten we waarom het eigenlijk gaat!

Veel zorgverzekeraars hebben het in de gesprekken die ik me then gevoerd heb over dat het hun taak is om de schadelast voor de verzekeringsmaatschappij te beperken, het gaat dan niet over verzekerden. De meesten zijn commerciële schadeverzekeraars geworden en dat is wat anders dan een zorgverzekeraar. Zorg is geen markt, marktwerking in de zorg kost alleen maar veel geld. Veel van de contracten die zorgaanbieders in bv de GGZ wordt geboden (tekenen bij het kruisje) zorgen voor achteruitgang van de kwaliteit van zorg. Er komt op een gegeven moment wel een parlementaire enquete, maar dan is het natuurlijk te laat. De PvdA heeft bewust ingestemd met het beleid, als de PvdA echt iets wil veranderen moet men beginnen met in december in de Eerste Kamer tegen afschaffing van art. 13 te stemmen. Dan laat de PvdA pas zien dat het serieus is.

Heeft PVDA toch zelf mee ingestemd!

Het is een gigantische fout met desastreuze financiële gevolgen dat de politiek de centrale rol in de zorg aan verzekeraars heeft gegeven. Wij hebben een ambiteuze overheid nodig die zelf de zorg weer gaat regelen. Het marktdenken is funest geweest, heeft alleen maar kosten opgedreven, de burgers weten niet meer waar ze aan toe zijn en zien belangrijke voorzieningen uit hun buurt en uit hun pakket verdwijnen.

@ Henk, mijn vraag zou zijn ‘hoeveel verzekerden kunnen 375 euro verplicht eigen risico betalen’? Eigen risico stijgt met 15 euro, de premie (in ieder geval van mij) stijgt met 22 euro per maand. Incl mijn echtgenote betaal ik dus per maand 44 euro meer. AOW stijgt NIET, en mijn opgebouwd pensioen bij ABP OOK NIET. Energie kosten stijgen en dan denkt het KL** kabinet nog dat het wel mee valt. Ja, in vergelijking met hun salaris zal dat ook wel en niet te vergeten de slarissen van die zorgbestuurders.

De medewerkers van een dominante partij hebben aan de onderhandelingstafel van nature, en wellicht zelfs onbewust, een onoverwinnelijk gevoel. Zorgverzekeraars zijn gewoonweg te dominant in een bepaalde regio en kunnen het zich dus veroorloven om te volstaan met het minimaliseren van de schadelast en dat komt de PVDA als regeringspartij ook wel goed uit………. Beetje poppenkast.

Goed verhaal, maar inderdaad niet erg te rijmen met de aanpassing van art.13 of het mogelijk maken van winst door verzekeraars en binnenkort dus ook door zorginstellingen. Hoeveel verzekerden wensen trouwens een verplicht eigen risico van 375 euro?

Het lijkt alsof Lea een beetje wakker wordt. Maar of ze echt wakker is valt ernstig te betwijfelen. De historische fout die met het verdwijnen van art 13 en nog meer macht voor deze verzekeraars dreigt te gebeuren is toch echt aan dit kabinet en de steun daarvoor in de Tweede kamer te wijten. Daar zat ze zelf bij. Maar wie weet, heeft ze goede contacten met Eerste kamerleden die dit nog moeten goedkeuren.

In 2004 hebben de politiek, NVZ, ZN en de diverse clubs van medisch specialisten de zorg een verkeerde route laten nemen. Er is genoeg gewaarschuwd. Iedereen liep echter o.a. achter Hogervorst c.s. aan.
Nu, 10 jaar later, blijkt het een verkeerde keuze te zijn geweest!
Ik wens iedereen veel sterkte met het corrigeren van die historische blunder.

Volledig eens met Lea hoewel de politiek zelf jaren geleden in de zorg concurrentie heeft toegelaten hoeft dat niet te betekenen dat zorgverzekeraars de zorg voor kwetsbare burgers als ‘schadelast’ benaderd in hun inkoopproces en geen oog hebben voor toegankelijkheid en kwaliteit.

Volledig eens met GKMitrasing.

Lea, wordt wakker! Er ontbreekt integraal toezicht, elke toezichthouder regelt de eigen zaakjes. Transparantie en discussie over solvabiliteit/Solvency II ontbreekt. De politiek stuurt de NMa af op zorgaanbieders en zeggen tegelijkertijd dat verzekeraars wel altijd de belangen van de klant dienen. Beschouwing zorgkosten wordt uitgevoerd n.a.v malafide kostenonderzoeken. En overschrijdingen van kosten worden teruggevraagd bij degenen die de zorg leveren. En de minister loopt telkens dit beleid maar te verdedigen. Is het dan gek na 8 jaar Zvw de zaak vastloopt?.

De politiek heeft ervoor gekozen dat verzekeraars winst mogen maken. Daar zit het begin van alle ellende. Winst over de hoofden van kwetsbare afhankelijke mensen. En de regels worden steeds ondoorzichtiger.

Mw Bouwmeester vernaggelde recent de vrije artsenkeuze en ziet al jaren toe dat dit zorgstelsel asociaal is en in dit coalitieverband werkt ze nog dapper om het nog asocialer te maken. De rekening voor verlies van geloofwaardigheid komt wel met de volgende verkiezingen.