Vorige keer gaf Annemarie Koopman vijf tips om de kwaliteit van zorg écht te verbeteren. Namelijk: meer (wijk)verpleegkundigen, dichtbij het primair proces, planmatige inzet, extra competenties en facilitering van de context. Met dit laatste punt valt of staat de hele transitie.
‘De wijkverpleegkundige moet straks zorg indiceren, organiseren, uitvoeren, monitoren, collega’s coachen én zorgen dat alles betaalbaar blijft. Is dat eigenlijk wel haalbaar en betaalbaar? Onmogelijk is het niet, maar er zijn wel de nodige zorgen. Grow/Work organiseerde in oktober expertisetafels rondom de ‘nieuwe’ wijkverpleegkundige. Opvallend was dat de deelnemers zorgen deelden over de financiële, organisatorische en administratieve haalbaarheid.
Een ding is duidelijk: de wijkverpleegkundige kan het niet alleen. Ze moet het doen mét haar team, zonder dat ze het ‘baasje’ wordt. Dat kan alleen als zorgteams de regelruimte krijgen om te spelen met hulpvraag en inzet. Anders krijgen ze de zorg niet georganiseerd. Het vraagt heel veel verantwoordelijkheid om als team de zorgarrangementen smaller, kortcyclischer én uitvoerbaar te maken. Wil je geen verpleegkundige als ‘schaap met vijf poten’ in een onwerkbare situatie? Vergroot dan het eigenaarschap in het hele team. Pas als het hele team zich verantwoordelijk voelt voor de kwaliteit van zorg en uitvoering, krijg je een geöliede machine.
Een teamcoach kan het team hierbij faciliteren. Voor zorgorganisaties is de overgang naar zelfsturende teams cruciaal om alles werkbaar en betaalbaar te maken. Zelfsturing is niet alleen effectiever en flexibeler, maar ook goedkoper door minder management en staf.
Naast een andere organisatievorm, zijn ook innovatieve ondersteuningsprocessen pure noodzaak. Dit moet de administratieve lasten en kosten reduceren en het primair proces optimaal faciliteren: van methodisch werken tot indicatiestelling, coördinatie en in- en externe verantwoording. Dit verklaart ook de grote belangstelling voor het systeem OMAHA, dat dit integraal lijkt te kunnen ondersteunen.
Tot slot: de hele exercitie blijft een complex cultuurveranderingsproces. De wereld is veranderd, het management, het zorgteam, de backoffice en de klanten moeten daarin mee. Faciliteer en stimuleer dus als management de gewenste gedragsverandering. Dit betekent heel veel op de zeepkist staan en niet alleen de klanten, maar ook de eigen professionals letterlijk aanspreken op eigen regie.’
