Het gebeurt met de beste bedoelingen; om te voorkomen dat mensen vallen en, wie weet, iets breken. Maar het is de vraag wat erger is: mogelijk eens vallen, met een klein risico op een botbreuk, of de hele dag vastzitten zonder hoop op vrijlating?
Overigens zijn vrijheid en veiligheid alleen strijdig in de beleving van de mensen die vrijheidsbeperking toepassen. Fixatie is namelijk helemaal niet veilig. Jaarlijks overlijden gemiddeld drie mensen door vrijheidsbeperking. Ouderen die gewoon uit bed vallen, overlijden daar zelden aan. Maar als ze blijven hangen in de banden die hen op hun plaats moeten houden, stikken ze. En als zij over hun bedhek klimmen vallen ze van zo’n grote hoogte dat het fataal kan zijn. Bovendien worden mensen die de hele dag onbeweeglijk zitten, steeds slechter ter been. Wat meteen een verklaring is voor het gegeven dat wie eenmaal gefixeerd is, daar vaak niet meer uit ontsnapt.
De praktijk van het vastbinden is hardnekkig. Bijscholing van verzorgenden en verpleegkundigen maakt het aantal gefixeerde bewoners niet kleiner, ontdekten de Maastrichtse wetenschappers Anna Huizing en Jan Hamers. Als in een verpleeghuis al dertig jaar bewoners worden vastgezet, is het niet genoeg als verzorgenden weten hoe ellendig en ongezond fixatie is. Daarvoor is het nodig dat instellingen het beleid radicaal wijzigen: niet ‘ja, mits’ zeggen tegen fixatie en ook niet ‘nee, tenzij’, maar een ondubbelzinnig ‘nee’. Want het kan. Er zijn verpleeghuizen, zoals Polderburen in Almere, waar geen enkele bewoner zucht onder vrijheidsbeperking. Bij het leven van een autonoom persoon, ook als die fragiel is, hoort geen gevangenschap.
Krista Kroon, redacteur
krista.kroon@reedbusiness.nl
Lees hier meer over de aanpak van Polderburen
Door: Krista Kroon
Reageer op deze bijdrage
De oplossing is er, op dit moment draaien we een pilot,s in een grote verpleeg en zorg instelling met een detectie middel dat detecteerd als de client een arm of been over de bedrand legt, zodat de client snel opgemerkt wordt voordat deze valt. Is dus veel sneller als een sensor of belmat die pas signaleerd als de client al gevallen is.
De eerste ervaringen zijn zeer positief omdat als bij de client het bedrek laag kan blijven,deze rustiger slaapt, en als deze aanstalte maakt om uit bed te komen, de zorg al onderweg is.
John Veld, Project manager TB Nederland woensdag 6 februari 2008
Dag Crista, Ik ben nu bijna een jaar interim directeur Care van de Zorggroep Almere. Polderburen is een van de locaties. Het zorgvisieconcept van Polderburen bestaat almeer dan twaalf jaar. Daarin past al die jaren dat we geen vrijheidsbeperkende maatregelen toepassen. Dat doen we trouwens nergens binnen de Zorggroep. Dat beleid bevalt ons goed, maar vergt voortdurende alertheid op het handelen van allen. Dat heeft ook te maken met visie en leiderschap. Graag maak ik je attent op mijn weblog, dat als thema heeft: een nieuwe besturingsvisie! Hoe blijft of wordt de rol van de bestuurder weer leuk.? Groeten http://frankwolterink.c3log.nl
Frank Wolterink, directeur Care a.i. Zorggroep Almere zondag 18 februari 2007
De verzorgenden hebben vaak niet in de gaten hoe vaak ze de vrijheid van dementerenden beperken. Nodig is de omslag naar de warme zorg, betere kennis van de bewoner en zijn ziektebeeld en makkelijker ermee omgaan. Ik zeg altijd: een lach kost niets. Laat de mensen voelen en pas je aan en niet andersom. Je krijgt er ook veel voor terug.
M. Lucassen dinsdag 30 januari 2007
