Verstandig
“Überhaupt heb ik tijdens het proces goed geluisterd naar alle groeperingen. Dat is voorwaarde nummer 1. Tegelijkertijd moet je goed weten waar je op af gaat. Maar wat ik in de zorg hebt meegemaakt aan belangenbehartiging, binnen drie weken had ik al zes dreigbrieven binnen…”
Letterlijk dreigbrieven?
“Nou nee, meer in de sfeer van: dit gaat niet goed. En als het niet anders gaat, werken we niet meer mee.”
Uw mooiste moment als minister van Volksgezondheid?
“Een mooi en een moeilijk moment kwamen dicht na elkaar. Het mooiste was de afronding van het debat waarmee ik de Zorgverzekeringswet door de Eerste Kamer kreeg. Dat had ik van tevoren allemaal goed met CDA-senator Hannie van Leeuwen besproken. Hannie is het enige Eerste-Kamerlid dat amenderingsrecht heeft… (Hilariteit in de zaal.) Ik wist ongeveer wat ik moest geven en wat ik moest nemen. Ofschoon ik er wel vertrouwen in had dat het goed zou gaan. Maar je gaat toch heel zenuwachtig naar de Kamer, debatteert twaalf uur lang. En als het dan af is en de camera’s zoomen in, dat is toch wel een heel mooi moment.”
Staande receptie!
“Ja, dat is toch wel heel leuk. Twee dagen daarna zat ik in mijn kantoor met Martin van Rijn, mijn topambtenaar die ongelooflijk veel werk heeft verzet. Het ging over de invoeringscampagne en toen kreeg ik het ineens Spaans benauwd. Ik dacht: oh mijn god, nu moet ik het de mensen gaan uitleggen.” (Ogen dicht, hoofd weggeborgen in de handen.)
Negende scène: Bittere nederlaag
Door: Ruud Koolen
