De zusters van Innoforte , de service-organisatie in de ‘wozoco’ waar mijn moeder woont, zorgen inmiddels goed voor haar. De aanvankelijke opmerking ‘dit niet erbij te kunnen hebben’, wuift zorgmanager Margreet Krikke een beetje weg. “Oudere mensen raken vaak in de war van zo’n val en zo’n operatie. Dit is geen verpleeg- of verzorgingshuis. Mensen wonen hier zelfstandig. Om zich te kunnen redden moeten ze wel een beetje mobiel zijn. Het gaat lichamelijk en geestelijk heel goed met uw moeder, dat is eerder uitzondering dan regel.”

Fijn om te horen. Hopelijk geldt dat laatste ook voor het gedoe om een goede rolstoel en een passend looprek te krijgen. En voor die zuster die op het punt stond om mijn moeder te helpen douchen toen ze werd opgepiept, om vervolgens niet meer terug te keren. Zonder enig bericht.

Door: Walter van Hulst

Reageer op deze bijdrage