Samen werken, samen leven
Grasduinend in Samen werken, samen leven, het beleidsprogramma van kabinet-Balkenende IV, valt een aanzet tot een oplossing bij elkaar te sprokkelen. Zo willen Balkenende en zijn vrienden de arbeidsparticipatie opdrijven van 70 naar 80 procent. Ze doen een poging om 200.000 langdurig werklozen aan de slag te krijgen. Ze mikken op een substantiële uitbreiding van de aantallen vrijwilligers en mantelzorgers.
Goede, toegankelijke en betaalbare zorg
Het zijn slechts enkele van de 74 doelstellingen van het kabinet. De goede, toegankelijke en betaalbare zorg die de regering nastreeft, is zo bezien sterk afhankelijk van het meedoen van zoveel mogelijk burgers in de samenleving. Niet in de laatste plaats van allochtonen, die onevenredig vaak aan de kant blijven staan
Samen werken, samen leven bevat ook de hint dat burgers zich over de kwaliteit van de zorg kunnen laten informeren via www.kiesbeter.nl. Nu vallen er in Nederlandse ziekenhuizen per jaar nog ruim 1700 overbodige of in ieder geval vroegtijdige doden. Dat is ruim het dubbele van het aantal verkeersdoden in het hele land. De oorzaken: medische missers, communicatie- en rekenfouten. Ook andere delen van de zorg worstelen met achterhaalde praktijken: het separeren van mensen in psychische nood, gehannes met papieren patiëntendossiers en het fixeren van mensen in hun stoel omwille van de bedrijfsvoering.
Imagocampagnes
Het zijn even zovele deuken in het imago van de zorg. Hoe ontworstelt een bedrijf of branche zich daaraan? Beeldvorming!, luidt de reflex. Veel brancheorganisaties grijpen dan naar het middel van de imagocampagne, al zien ze deze gelukkig niet als panacee. Ziekenhuizen, specialisten en verpleegkundigen hebben afgesproken dat ze hun stinkende best gaan doen om veilige zorg te bieden en het aantal dodelijke slachtoffers te halveren. Als ze die reductie voor elkaar krijgen, wil ik met alle liefde naar zo’n geinig campagneliedje van Loes Luca luisteren.
