Onze zoon woont in een soort tomashuis, hij heeft zorg met verblijf in natura maar moet ook alle bijkomende kosten zelf betalen, zoals huur, voeding etc. Klopt dat wel? Hij is 20 jaar geen volledige wajonguitkering en komt dus geld te kort. Ik heb het idee dat ze profiteren van onze zoon.

De constructie van Thomashuizen deugt niet! Bij langdurige ziekte moeten ouders ZELF een verzorger betalen..Een adder onder het gras!

Als iedere zorgaanbieder de wijze van Thomashuizen of Herbergier zou volgen, komt ws een grote groep zwaar zorgbehoeftige mensen met een kleine beurs in de kou. Level playing field moet het uitgangspunt zijn. Geen selectie aan de poort, geen vervroegde uitstroom als de zorg zwaarder wordt, gelijke richtlijnen en rapportagevoorschriften en gelijke toepassing van de arbeidstijden wet. Ook in het kader van de bewonerveiligheid. Franchise-ondernemen betekent voor de ondernemer 7×24 uur werken of oproepbaar zijn. Het is te vergelijken met de postmarkt. TNT dat moet concurreren met CAO voor TNT postbodes met Sand dat door het stukloon een zeer laag uurloon biedt.

De kracht van PGB is keuzevrijheid. Zowel voor de budgethouder als de zorgverlener. Er wordt een contract afgesloten op basis van gelijkwaardigheid, niet van afhankelijkheid. En dat werkt twee kanten op. Beter een klant doorverwijzen naar een andere organisatie die goed bij de klant past, dan tegen beter weten in een onverkwikkelijke relatie in stand houden.En voor budgethouders geldt, so to speak: er is altijd ergens een betere leveranciers.
Thomashuizen zijn zorgondernemers, natuurlijk kijken zij naar ontwikkelingen in de markt en spelen daar zo goed mogelijk op in, dat is gezond ondernemerschap. En kijk eens wat een prachtige voorziening dat oplevert. Waarom gaat u eigenlijk niet over op PGB? Wat houdt u tegen? Het is nog veel gunstiger voor de belastingbetaler ook! PGB verstrekkingen (en dus ook de tarieven) zijn lager dan ZIN verstrekkingen. Dat scheelt ook in uw portemonnee (danwel: er kunnen meer mensen met zorg geholpen worden).

Een bijzondere invulling van het begrip vraagsturing: “dat wij zelf niet meer inwoners kunnen kiezen.”
Was PGB niet in het leven geroepen voor mensen die zorg of ondersteuning nodig hebben, zodat zij zélf de regie kunnen blijven voeren?

deze discussie maakt duidelijk dat het departement het paard achter de wagen dreigt te gaan spannen met alle nieuwe regelgeving en bezuinigingen. uiteindelijk zal de bureaucratie toe- en de kwaliteit afnemen, vrees ik. Thomashuizen heeft gelijk die koe nu al de bel aan te binden.

Dat willen we als zorgaanbieders allemaal wel. Zelf clienten uitkiezen en een verlicht regime zonder bureaucratie. Misschien is het dan ook een idee om vooral niet mee te hoeven doen aan alle enquetes van de inspectie, ministerie en anderen, want dat hoeven PGB aanbieders nu ook niet. Heerlijk zorgaanbieder in natura worden zonder de daarbij behorende lasten. Kunnen alle Zorgankantoren dit experiment niet met alle bestaande zorgaanbieders aangaan?