Volgens zorgorganisatie OsiraGroep schiet de SP vanuit de heup met het rapport ‘Osira: stopwatchzorg in een organisatie met een waterhoofd’. Het rapport was aanleiding van een reportage van actualiteitenrubriek ‘Uitgesproken’.
In een persbericht schrijft bestuursvoorzitter Willeke
@ Maria B.
Ik heb wel gezeurd over dat het zo lang duurt voordat er wordt gereageerd op een oproep via de alarmknop, duurt van 20 minuten tot 2 uur. In zeldzame gevallen 10 minuten.
De uitleg die door meerdere verzorgsters gegeven is, is dat het alarmerings/piepersysteem kapot is. Het wordt dan wel gemeld aan de technische dienst, die doen er soms wel wat aan maar vervolgens is het iedere keer weer kapot. Ook heb ik vernomen dat het “niet zeker is of Osira daar dit jaar geld voor heeft”….
Het allerbelangrijkste, het direkt reageren op een noodoproep via de alarmknop door een bewoner wordt dus niet als belangrijk gezien. Men vind het belangrijker om 4 miljoen aan accez uit te geven voor het ontwikkelen van stopwatchzorg…dáár heeft men dus wel geld voor.
Even iets anders maar wat mij betreft net zo belachelijk. Mijn vriend heeft een blauwe maandag op 1 van hun locaties gewerkt. Hij kon vertrekken omdat 1 van de bewoners,zeer slecht onderbouwd, een ‘hekel’aan hem had. Teamleidster, personeel en de rest van de clienten waren zeer over mijn vriend te spreken.Die man stuurde een klachtenbrief naar de directie waarin hij dreigde de media op te zoeken.
Afijn, daar hadden ze denk ik geen zin in en klaarblijkelijk bepalen bij Osira de clienten de inhoud van het peroneelsbestand.
Hoezo lage overhead, kijk eens naar het zeer luxe hoofdkantoor van osira, het kan niet op. Kijk ook eens naar het aantal managers, beleidsondersteuners en andere ondersteunende functies…..
Efficiency en matiging is daarbij op haar plaats
Waar is nu Osira nou bang voor,
De waarheid is in de gehandicaptenzorg overduidelijk zichtbaar.
Onderzoek vanuit externe ( ondeskundige) organisatie: Razzo, Delft , maakt het enkel erger dan het is.
Ik woon al 5 jaar op een van hun projekten, vebetering wordt te vaak beloofd en nooit waargemaakt.
Ik kan mij goed voorstellen dat er veel kritiek is op de manier waarop binnen Osira gewerkt wordt. Een familielid van mij woont in een van de verzorgingshuizen:
– na ruim een jaar is er nog geen zorgplan (wettelijk eis is dat dit na 6 weken van inwoning klaar is)
– er werden enorm veel fouten gemaakt met medicatie (geen medicatie, niet toezien op inname etc.)
– vraaggericht werken? Tijdens 1ste gesprek werd meteen gezegd 1 keer douchen per week is voldoende. Meer kan niet. Ook niet als er ruimte is binnen ZZP
– voedingsassistente die buiten de deur blijft staan en naar binnen roept hoeveel brood er gegeten wordt. Dezelfe voedingsassistente die kousen uittrekt, handen niet wast, en zo naar volgende bewoner vertrekt!
– kamers/toilet zijn vaak vies.
– er wordt niet gelet op houdbaarheidsdatum vleeswaren
– er moet erg lang gewacht worden als er gebeld wordt (alarmering)
– etc.
Moeilijk is dat familie aangeeft hier niet over te willen “zeuren” omdat men bang is voor reacties van medewerkers! Over veilige woonomgeving gesproken!
Voor de duidelijkheid: dit heeft geen betrekking op alle medewerkers, maar de kwaliteit van zorg is m.i. niet goed, en voldoet zeker niet aan de normen die gesteld zijn in kader van kwaliteit.