Bill: het feit dat wij zoveel ziekenhuizen hebben én dat deze ziekenhuizen bijna alle vormen van zorg leveren, maakt ons uniek in de wereld. En ook erg duur. Laten we dus leren van hoe de zorg in Duitsland, Noorwegen, VS is georganiseerd..

Bill. Zorgverzekeraars zullen inkopen waar de zorg kwalitatief en efficient wordt uitgevoerd. Kwaliteit voorkomt namelijk complicaties en is vaak ook de goedkoopste zorg. Concentratie van zorg zal vooral plaatsvinden bij ingewikkelde zorg, zoals slokdarmkanker of hartoperaties. Hierdoor verhoog je de kwaliteit en verlaag je de prijs. Een liesbreukoperatie bijvoorbeeld blijft overal beschibaar. Het is belangrijk dat de ingewikkelde zorg een goede prijs krijgt. Het is daarom belangrijk om goede prestatietitels te hebben. Met DOT wordt er een verbeterslag gemaakt. DOT-zorgproducten houden meer rekening met zorgzwaarte. De volgende stap is om deze prestatietitels verder te verbeteren en rekening te laten houden met zorgzwaarte.

Wat een zalige gedachte, weer terug naar een nationaal ziekenfondsmodel!
Bijkomend effect: Dat kan een flinke besparing opleveren bij de zorgverzekeraars.

Denk toch dat e.a. allemaal veel efficiënter kan en moet. De productie per eenheid kan makkelijk omhoog. Men moet maar eens kijken naar de prestaties van Mayo Clinic, Cleveland Clinic, Narayanahosptials e.a. om te zien wat er schort aan de Nederlandse Ziekenhuizen. Hoeveel OK’s zijn er? Hoeveel IC bedden? Wat is de roulatietijd? Hoeveel operaties worden er dagelijk uitgevoerd per OK? Per Eenheid?
Andere wijze van werken, een veel betere logistieke behandeling en veel intensiever teamwerk en verdeling van specialismen binnen een team zal wonderen doen voor de prijs en het volume. Kwaliteit staat of valt met de beroepsopvatting en ethiek van de Medisch Specialist. Oefening baart kunst, maar in de zorg ligt dat toch wat genuanceerder.
Waarom zorgverzekeraars dit moeten doen is onduidelijk. De OESO zegt niet voor niets dat een centrale regie door de Nationale Overheid veel efficiënter is en per definitie ongevoelig voor mededingingsaspecten.
Intussen ligt er 10 miljard premiegeld op de planken van de zorgverzekeraars als dekking voor onvoorziene risico’s. Die 10 miljard euro kan direct terug naar de burgers als een Nationaal Ziekenfonds wordt ingevoerd.
De OESO is de denktank van de liberalen in de wereld. Kapitalistisch tot in de tenen. Als de OESO zegt dat een Nationaal Ziekenfonds systeem toekomstbestendiger en robuuster is dan een privaat stelsel, waarom zou Nederland het dan beter willen weten?
Een Akkoord op Hoofdlijnen is het geleidelijk invoeren van een nationale regie.
Een beter bewijs dat het huidige Zorgstelsel Model 2006 niet werkt kan niet worden gegeven.
Afschaffing van de ex poste vereveningen en de macronacalculatie zet druk op de verzekeraars, maar die schuiven de rekening door naar de verzekerden. Zo is het gegaan in de USA, jaren 70 en 80 vorige eeuw, zo zal het gaan in Nederland jaren 2012 – 2015.
En dan komt er een commissie om na te gaan hoe het zo heeft kunnen komen en wat we eraan kunnen doen om het op te lossen.
De OESO gaf het antwoord al in 2003.
Tip van de Economist, ook een liberaal blad: kijk en leer van India. Hypermodern en vooruit strevend in top klinische zorg. Daar kan Europa nog wat van leren.

btw ik werk in een van de grotere ziekenhuizen…

Wat nou als je voor probleem A ligt opgenomen in ziekenhuis 1 dat daarvoor gespecialiseerd is en je krijgt een complicatie die (volgens de verzekeraar) het best (lees: goedkoopst) behandeld kan worden in ziekenhuis 2.
Waarom krijgen verzekeraars zeggenschap over wie wat mag doen? Waarom krijgen zij die macht??? Ze zijn niet op zoek naar de beste zorg. Ze willen vooral goedkope zorg, daar kopen ze op in.
Nog een voorbeeld: een ziekenhuis dat allerlei soorten ingrepen doet, ook grote operaties dient daarvoor ook een high-level IC in te richten. Dat kost geld. Dat geld wordt oa ook opgebarcht door de kleinere operaties die er plaats vinden. Die kleinere operaties kunnen ze dus ook nooit zo goedkoop aanbieden als de kleinere aanbieders die geen IC hebben. Dat betekent dat de verzekeraars de kleinere ingrepen bij de kleinere ziekenhuizen gaan inkopen, maar die IC moet toch betaald worden, linksom of rechtsom. Gevolg is dat de kostprijs voor de grotere ingrepen fors omhoog moet.
Uiteindelijk maakt het op macro-niveau niks uit.